________________
नाषान्तर सहित.
२५३ चंडकोसिया सर्पनुं बील हतुं त्यां काउसग्ग करी रह्या. एटले चंडकोसीये बीसमांथी नीकलीने प्रजुना सामुं जोई ज्वाला मुकी. पण ते प्रजुने न लागी. बीजी वार तेणे प्रजुने डस्या. ते वखत प्रजुना शरीर थकी धनी धारा बूटी. सर्प विचारमा पड्यो के, ए शुं ? बीजाने डसु ढुं त्यारे तो तेमांथी लोही नीकले डे अने एहुने तो दूध नीकट्युं ! ए ते शुं अचरीज ? एवं ते विचारतो हतो एटले प्रजुजीये कडं के, हे चंडकोसिया ! बुझ ! बुऊ !! अरे लुंडा ! ए क्रोधनां फल मागं बे, ए क्रोध थकीज तुं ए अवतार पाम्यो ९. माटे सुंडा ! संसार तरीने उत्तम पदने पाम. जेम संसार रऊलवो न पडे.प्रजुना मुखथी आवां वचन सांजली (जातिस्मर्ण ज्ञान थवाथी) चमकोसिक दरमाथी बाहार नीकलीने प्रजुने पाखले त्रण बांटा (प्रदक्षिणा ) देई, त्रण वार फण नीची नमावी पगे लागीने प्रजुना सन्मुख फण उनी राखीने बोल्यो के, हे स्वामी! हे शरणागत वत्सल ! हवे मुजने तुं तार ! तार ! हे अनंता कालनी नावग्ना टालणहार ! तमे संसारसमुजमां पडता प्राणीने उधरवा समर्थ डगे, अने महारा नाग्यना योगे पधार्या डो; ते माटे मुजने अणसण करावो. प्रजुये तेने पंदर दीवसनुं अणसण कराव्यु. ते अणसण करीने पनी तेणे पोतानी काया वोसरावी जे, हवे ए काया साथे ममत्व न राखवो. ए शरीर अनित्य जे. एम विचारीने तेणे पोतानुं मुख बीलमांहे घालीने बाहिर बधुं शरीर प्रग्व्यु. पली कोई जीवने पराभव करतो नहोतो. एम जाणीने लोक कहेवा लाग्या जे, हवे तो नागदेवता आपणा उपर तुष्टमान थया, माटे श्रापणे एमने पूजीये. पडी लोको नागदेवताने पूजवा लाग्या. आहीर लोक जे आवे ते कोईक घी, दूध, मांखण, तेना शरीर उपर चढावे.तेना योगे करी कीमी घीमेल श्रावीने तेने करमवालागी. तेनुं
२५
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
