________________
नाषान्तर सहित. निज ऽख न गणीने पारकू छुःख वारे, तिहतणि बलिः दारे जाइये कोडि वारे ॥ जिम विषनर जेणे मंक पीडा सहीने, विषधर जिन वीरे बूकव्यो ते वहीने ॥५॥
नावार्थः- जे प्राणी पोतानुं पुःख खातरमा गणे नही अने पारका फुःखने वारे अर्थात् पारकुं सुःख दूर करे, ते प्राणीनी कोम वार बलिहारी जईये, जेम श्री महावीरस्वामीये चंडकौसिक नामे सर्प पोताने डंक मार्यों तेनी वेदना सहन करीने पण तेने प्रतिबोध पमाड्यो तेथी ते आठमा देवलोकनेविषे गयो. एवी रीते जे माणस पोते दुःख वेठीने पारकानुं हित चिंतवे डे तेनी कोड कोम वार बलीहारी जईये. ५ ॥परहित चिंतन विषे महावीरस्वामी अने चंडकौसिक सर्पनो प्रबंध॥ __चमकौसिक नामे सर्प पूर्वनवमां साधु हतो. ते एक न्हाना चेलाने पोतानी साथे लेई वोहोरवा गयो. चेलो पळवाडे श्रने साधु आगल, एम रस्तामा जतां साधुना पग तले एक देमकी चंपाणी. ते चेलाये दीगी. तेणे गुरुने कह्यु के, स्वामी! श्रापना पग हेतु देडकी चंपाईने मृत्यु पामी . माटे रियावही पमिकमो त्यारे ते लोवज्यो. गुरुये कह्यु के, महारा पग हेठे नथी चंपाणी. पठी आहार पाणी लेश्ने मुकामे आव्या, एटले गमणागमण बालोवतां थकां चेलाये देमकीनी वात गुरुने संनारी आपी. गुरुए कह्यु जे, अमे नथी मारी. चेलाये विचार्यु जे, सांजे पडिकमीने आलोवशे. पठी ज्यारे सांजना पमिकमणे पडिकमती वेलाये साधुये अथथी मांडीने इति सुधी पडिकमणानी विधि करी पण पेली देमकी बालोवी नही; तेथी चेलाये पोताना मनमां विचार कयों के, गुरुने माथे पंचेंजि हत्यानो नार रहे अने संयममां खंडना लागे तेथी आत्मानो अर्थ ब
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
