________________
जापान्तर सदित.
१ ल साथै परावी निश्चिंत थवानो विचार कर्यो. पठी शुभ मूहूर्त्ते पाणीग्रहण कराव्यं. अने रहेवा माटे एज सातमालनो व्यावास थाप्यो. उत्तमकुमार ते धावासमां सुखे रहे. एक वखत महालसा पोतानी दासीने कड़ेवा लागी के, दजीसुधी महारा जर्तारनी खबर कोई न पमी, तेथी हुं एम धारूं बुं के ते समुद्रमां म पाम्या हशे . माटे हवे जीवीने शुं करवुं बे ? आपणे तो ए रलना महिमाथी वितरागदेवनां प्रासाद कराव्या, स्वामीवत्सल कर्या, ज्ञान लखाव्यां, दान दीघां विगेरे धर्मनो लाहो लीधो वे. माटे हवे धन संपदा त्रीलोचनाने यापीने संसारसमुद्र तरवा माटे दीक्षा ग्रहण करीशुं. ते वखत दासीये कयुं के-स्वामीनी ! एम एवको विषवाद म करो. एवं सांजलवामां आवे छेके, राजकन्या त्रीलोचना रूपलावण्य सर्व गुणना नाजन एवा एक परदेशीने वरी बे. शुं जाणीये जे एहज तहारो जर्तार हशे ! जो तमे रजा आपो ता हुं त्यां जईने जोई आ. स्वामीनीनो श्रादेश पामी दासी त्रिलोचना पासे गई. त्यां तेणे उत्तमकुमारने जोयो, पण कांईक चान्ति रही. पठी त्रिलोचना साथे वातचित करी पोताना मुकामे यावीने महालसा आगल परदेशीना रूप लावएयनी हकीकत कहीने जणाव्युं के ए श्रापणा स्वामी जेवो बे, परंतु ते विषे हुं संपूर्ण खात्री करी शकी नथी. ते सांजली महालसा बोली जे - धिक्कार पमो मने, के जे में काने परपुरूषनुं नाम सांजल्युं. ए परपुरुष उपर राग यायो ते पाप लाग्यं. एम विचारीने वली पाठी धर्मने विषे सावधानपणे थई, दासीना गया पबी कुमारे त्रिलोचना प्रत्ये पुग्धुं जे, हमणां तहारी साथे वात करी गई ते वृद्धा स्त्री कोण हती ? स्त्री कहे दे खामी ! हे प्राऐश ! महालसा नामे परदेशी स्त्री, के जेने में बेहेन कही बे, तेनी ए दासी यावी हती. ते सांजलीने उत्तमकुमार मन साथे
་
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
