________________
भाषान्तर सहित.
१३७
नाटकीया साथे चाली नीकट्यो. तेमना नेगो रही नाचवानी स a कला शीख्यो. पठी ते नाचवामाटे जवा लाग्यो. एम करतां करतां एक वखत बेनातट नगरने विषे तेज गया. त्यांना राजाने मल्या. राजाए नाटक करवानी श्राज्ञा श्रापी. राजासहित सर्व पुरजन जोवा श्राव्या. एलाचीकुमारे वांस रोपीने नाटक करवा मांड्यो. नाटकणी ढोल वगामवा लागी राजा तेनी खूबसुरती जोई मोड़ पामी मनसाथे विचारवा लाग्यो के, जो या नाटकी यो वांस उपरथी पडे छाने मरण पामे तो हुं ए नाटकणीने परशुं डुरध्यानमां राजा कृष्णलेश्याना घरमां पड्यो. एलाचीकुमारे वांस उपर अधर नाची सर्व लोकनां मन रीऊव्यां. सर्व खुसी थया ने हर्ष पाम्या थका कड़ेवा लाग्या के, घणांए नाटक जोय, पण या नाटकना समान पृथ्वीमां बीजो आपणे दीगे नथी. एलाचीकुमारे नाटक करी वांस उपरथी देवे उतरी राजाने मुजरो कर्यो. त्यारे राजाए कयुं जे- हजी उत्जो शुं थई रह्यो बे ? घणी वेला थाय बे, श्रमे खोटी थईये बीये, वांस उपर केम चढतो नी ? तेवारे वली ढीगां ढीगांग, एम ढोल वाह्यो, छाने जे बीजा राजार्जए दान आपेलां दतां तेमनां गुणानुवाद गातां ते बीजी वार वंशाग्रे चढ्यो. लोक सर्व आश्चर्य पाम्या. पण राजा तो, ए क्यारे पडीने मरण पामे, एवीज राह जोई बेठो हतो. वली बीजी वार वांस उपरथी उतरीने राजाने मुजरो करी सन्मुख उजो रह्यो. त्यारे पण राजाए तेहज जवाब दीघो. तेथी एलाची कुमारादि नाटकणी प्रमुख सर्व लोक चमक्याने मनमां विचारखा लाग्या के, राजानी द्यानत बगडी दीसे बे. वली राजाना श्रादेशे ते त्रीजी वार वांस उपर चढ्यो . ते वखत नाटकणी पोताना मनसाथे विचार करवा लागी के, जू तो खरा ! ए राजा साहुकार वख्तावर कदेवाय
१८
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
