________________
१२४
सूक्तमुक्तावली धर्मवर्ग
पाम्यो, तेमज निर्मल शीलगुणे करी गंगेव कढेतां जीष्मपितानुं शील वखणायुं, वली कलिकालमां पण करण अने तेना जेवा बीजा जे कोई शील पालनार थया वे अने थशे ते परनवे मोक्ष पामशे. ( शीलनो महिमा म्होटो वे, तेथी संग्राम सोनीनी परें या जवमां जस प्रतिष्ठा पामे, वचन पण प्रमाण थाय. माटे शील पालं . ) ५२
॥ शील पालवा उपर सुदर्शनशेग्नो दृष्टांत ॥ सुदर्शन शेवने या राणीए तेना उपर मोहित थवाथी कपटकला केलवी पोताने महेले एकांतमां तेडाव्यो, घणा हावजावसहित तेनुं शील खंडवाना उपाय कर्या परंतु ते ( सुदर्शन शेठ) चल्यो नही. बेवढे बलात्कारे पूरेपुरुं कष्ट पाकवानी ध मी पीने जोगविलास करवानुं कथं त्यारे पोते पुरुषातनमां नयी एम कही बुटी नीकल्यो. पण शील खंडन कर्यु नहीं. त्यारपठी केटलोक समय वीत्याबाद नगरमां महोत्सव हतो. लोकनां वृंद शृंगार सजी उद्यानने विषे जता हता. अजयाराणी पोतानी सखि साथे गोखमां बेटी हती. ते रस्ते थई समान रूपवाला व युवान थोमी अस्वारी सहित जता तेना जोवामां याव्या. अजयाराणीए तेमने नहीं उलखती होवाथी सखि प्रत्ये पुj के ए कोना पुत्र बे ? सखिए कयुं के, ए तो मनोरमा स्त्रीनी कुखने विषे उत्पन्न थयेला सुदर्शनशेठना पुत्र बे. राणीए कयुंके, छारे मी ! ए तो पुरुषातनमां नयी अने तुं ए शुं बोली ? सखिए कीधुं के, हे बहेन ! एणे तने वंची (बेतरी ) ! खरेखर एनाज ए पुत्र बे. ए वातमां तुं कांई पण संदेह राखीश नहीं. हुं तेमने सारी पेठे पीठानुं कुं. राणी श्रावात सांजली stain a ra विचारका लागी के, ए मने बेतरीने चाल्यो गयो बे, तो हुंज खरी ! के, एने विपत पाहुं ने कालधर्म
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org