________________
२२६
सूक्तमुक्तावलीधर्मवर्ग बे पण विद्या खूटती नथी, ए तो वावरतां वधती जाय बे अने वली एज तमासो जुर्ज, जे धननुं कारण ते पण विद्या ने अर्थात् विद्यावान अखूट धनप्रत्ये पामे, गुरुना मुखश्री जे विद्या जणी (शीखी) होय ते दीवानी पेठे प्रकाश करे, माटे विद्यानो अभ्यास करवो. ३३ सुर नर सुप्रसंसे विद्यये वैरि नासे, जग सुजस सुवासे जेद विद्या नपासे ॥ जिणकरि नृप रंज्यो नोज बाणे मयूरे, जिणकरि कुमरिंदो रीजव्यो देम सूरे॥३॥
जावार्थः-देवता श्रने मनुष्य सघलाये विद्यावंतने वखाणे अने विद्यावंत थकी वैरी नाश पामे, जे विद्याने उपासे एटले तेनी उपासना करे-जणे तेनो जगत्मां सुजस विस्तरे अने सौजाग्य श्रापे, जेणे करी अर्थात् विद्याथी बाण अने मयूर पंडितोए नोजराजाने रीजव्यो, तेमज हेमचंदाचार्ये कुमारपालराजाने पण विद्यावडे रीजव्या-प्रतिबोध पमाड्या. तेम बीजाने पण थाय, माटे विद्या नणवी. ३४ ॥ विद्याथी रीजववा उपर बाण तथा मयूर पंमितोनो प्रबंध ॥
उजेणि नगरीमां नोजराजा राज्य करतो हतो. तेना दरबारमां बाण तथा मयूर नामना बे ससरो जमाई पंडित हता. वि. द्याना मदथी मांहोमांहे ते विवाद करता हता. एक बीजानी सरसाई सहन करी शकता नहीं. “यतः-नसहं तिश्कमिक, नविणाचितिश्कमीकेण ॥ रासजवसहतुरंगा, जूश्रारिपीमीआर्मिना ॥१॥ जावार्थ- तमाम बालकोने एकलां गमे नहीं, अने नेला ( एकग) थाय त्यारे वढे .” तेम ए बे पंडित ससरो जमाई बतां नित्य दरबारमा विवाद करता हता. राजाए तेने का के- तमे काश्मीरमा जाउँ. जेने सरस्वती वखाणे ते घणो
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
