________________
११०
सूक्तमुक्तावली धर्मवर्ग होतो तेने पण विद्या अपावी. माटे पुनीयामां विनय ए वडो ने अने विनयथी सर्व काम सिक करी शकाय ने माटे वि. नय गुण करवो.
वली श्री उपदेशमालामां कडं के श्रेणीक राजाये चंमालनो विनय को तो विद्या श्रावमी, " चंडालने सिंहासन उपर बेसाडी राजा हाथ जोडी तेना सन्मुख उन्नो रह्यो.” ए प्रकारे बीजा प्राणी ए पण विनय करवो. ते उपर श्रेणीकनो संबंध कहे .
॥ विनय करवा उपर श्रेणीक राजानो प्रबंध ॥ राजगृह नगरमां श्रेणीक राजा राज्य करता हता. तेमने महा बुधि निधान अजयकुमार नामे पोतानो पुत्र मंत्रिनी पदवी पर हतो. ए नगरमां एक चंडाल रहेतो हतो तेनी नार्याने गर्जना महिमाये करी अकाले आंबानां फल खावानो मोहोलो जपजवाथी ते दिवसे दिवसे पुर्बल थवा लागी.ते जोई चंमाले तेनुं कारण पुरवाथी स्त्रीए पोताना मननो परमार्थ कह्यो. ते सांजली चंमाले मनमां विचार्यु के, आ तो घणी मुश्कल वात , कारण के, श्राज वगर ऋतुए अकाले आंबानां फल जोईये! जो ते न मले तो स्त्री सुकाती सुकाती मरण पामे. माटे ते फल मेलववां अने तेणीनो मनोरथ पूर्ण करवो. एम चिंतातुर थयो थको बेगे जे तेवामां तेने याद श्राव्यु के श्रेणीक राजानो चेलणा राणीना रहेवाना मेहेलनो एक थंजीयो आवास ते वाडीमां ए फल ले. हालमां बीजे कोई स्थले ए फल मली शके तेम नश्री. परंतु ते वामी अने ते श्रावास देवता, निपजावेलु तेथी त्यां ए शतुनां फल फूल बेसे , माटे त्यां जईने ते फल लावू. एम विचारीने ज्यां वामी हती त्यां ते आव्यो. वृद जोयां, फलनी धारणा धारी, तेणे विचार्यु जे ए फल कांई सेहेजे हाथमा श्रावे एम नथी.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
