________________
१०८
सूक्तमुक्तावली धर्मवर्ग
योजने ते सेवा करतो हतो. ए प्रकारे ते बने ( राजा ने विप्र ) ने योगीनी सेवा करतां घणां वर्षो वित्या पठी एकदा राजा विक्रमने योगीए कह्युं के, हे वत्स ! तने सेवा करतां बहु वर्ष थयां, तुं घणो दक्ष, विनयी अने योग्य तुं, माटे हवे तुं जा ने अपर शरीरमा पेसवानी विद्या ले. एम कही ने योगए विक्रमराजाने परकाय प्रवेशनी विद्या श्रापी. ते वखत राजाए कह्युं के - स्वामी ! मने विद्या श्रापी, परंतु या विप्र तो महारा करतां पण आगल अपनी पासे थावेलो बे, माटे तेने पण विद्या पवी जोईये. योगीए कह्युं के - ए अयोग्य बे, एने विद्या न देवाय राजाए कह्युं के - महारा उपर प्रसन्न थईने एने विद्या आपो. योगीए कह्युं के - अरे ! तुं उपकारबुद्धिए करी ने विद्या पावे बे, पण ते तने पीकाकारी थशे. राजाए कयुं के - हे स्वामी ! महारा कर्ममां पीडा लखी दशे तो एनो शो वांक ? माटे उपकार तो करवो. राजानुं श्रा प्रमाणे युक्तियुक्त बोल सांजली योगीए विप्रने पण विद्या श्रापी. पी ते बन्ने जपा योगीने पगे लागी पोताना देश जणी चाव्या. मार्ग उलंघता उलंघता साकेत नगरे श्रावीने बन्ने जणे बाहार मुकाम कर्यो. एवखते राजानो पटहस्ती मरण पाम्यो हतो तेथी नगरना सर्व लोक खेद पामेला हता. तेवुं जोई राजाए ब्राह्मणने कीधुं के, "श्रा महारुं शरीर जालवजे, या हाथी मरण पा म्याथी ए महारुं नगर खेदातुर बे तेने सजीवन करी हर्ष पमाहुं. " एम कही राजाये हाथीना शरीरमां पेसीने तेने सज कर्यो तेथी सर्व लोक हर्ष पाम्या. ब्राह्मणे ते वखते पोताना म
मां विचार्य जे, ए राजा दीसे बे, तो हुं एना शरीरमां पेसीने राजा थई सुख जोगवुं. एम चिंतवी ते विप्र राजाना शरीरमां पेतो. पढ़ी तेणे मंत्री प्रमुखने जणान्युं तेथी राजा विद्या
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org