________________
भाषान्तर सहित.
२०१ तेमना कारजनी सिद्धि यई गई. ते अंतगड केवली थई मोक्षपद पाया. अनंत सुखविलासी थया. ते वखते वली कृष्णे जगवंतने पुयं के, हे स्वामी! ते कोण तेमने साहाज्यकारी मल्यो ? प्रजुए कीधुं के, जेम काले तमे पेला मोसाने ईंटनुं साहाज्य कर्युतेः एटले के ज्यारे तमे हाथी थी देवे उतरीने एक ईंट हाथमां लीघी, त्यारे तमारा सोल हजार मुगटबंधे उपामी ( ईंट लीधी ) डोसाने मारतांवांत तत्काल ते डोसानुं काम थयुं. तेम तमारा जानुं पण एज रीते ययुं. परंतु कारजमां फेर. तेहज कारणे काम करी श्रप्यं कृष्णे पुठ्यं के, हे स्वामी! ते प्राणी कीयो? जगवंते जपान्युं जे-तमने देखीने जेनुं हृदय फाटशे, ते जाणजो पढी गवान् नमस्कार करी कृष्ण वासुदेव पोताने घेर जवा नीकल्या. मार्गमां महापापी रुषी हत्यानो करणहार सोमील मसाएमांथी नीकली श्रावतां सामो मध्यो. श्रीकृष्णजीनी खारी यावती देखी ते पोताना मनमां विचारखा लाग्यो के, कदापि में ना जाने हो बे ते वात एना जाणवामां श्रावी हशे तो ए मने मारशे, माटे उपरले मार्गे जाउं एम विचारीने ए मार्गे गयो एटले त्यांज श्रीकृष्ण जोवामां आवतां तरतज तेना हृदयना फाटीने बे जाग थया कृषीहत्याना पातिकथी ते मरीने नर्के गयो.
·
कथामांसार ए ग्रहण करवानो ने के, गजसुकुमाल मुनीश्वरना मस्तक उपर खेरना अंगारा जर्या. जेथी सहन न थई शके एव वेदना थई, तम तक नामी त्रुटी, पण लेशमात्र द्वेष नहीं लावतां क्षमा गुण लावी, ते सहन करी तेना अपकारने बदले मनमां उपकार मानी कर्म खपावी दीघां अने तत्काल मोक्षपद पाम्या. माटे अमृतमय श्रने शान्तिगुणमय एवीक्षमा जाणीने त्रिकरण शुद्धे ते (क्षमा) धारण करवी, के
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
