________________
भाषान्तर सहित.
ते वखते कृष्णे माताने दीलासो श्रापी अमनो तप करी हरणगमेषी देवताने वाराध्यो. तेथे तत्काल प्रवीने आराधवानुं कारण पुढतां कृष्णे पोतानी माताने पुत्रप्राप्ती विषे पुब्युं. देवताक के - पुत्र यशे पण वहेलो संसार मुकशे अर्थात् लघुवयमांज चारित्र ग्रहण करशे. एवं सांजलीने कृष्णे देवकी - जीने जपाव्यं जे- हे माताजी ! तमारुं चित प्रसन्न थशे, म नोरथ सिद्ध थशे. देवकीए कयुं- एमज था . त्यारपढी कोईक पुन्यवंत जीव देवकीनी कुखे उपन्यो, तेना प्रजावश्री रात्रिने विषे माताये स्वप्नमां गज दीठो. अनुक्रमे गर्न वाधतां पूर्णमासे पुत्र प्रसव्यो. तेनुं नाम स्वप्नानुसारे "गजसुकमाल” राख्युं. घणो कर्यो, ज्यारे ते आठ वर्षनो थयो त्यारे ते नगरना रहे - नार सोमील नामना ब्राह्मणनी पुत्री साथे तेनुं लग्न कर्यु. ए. वखते श्रीनेमनाथ जगवान त्यां समोसर्या. कृष्ण, देवकीजी विगेरे सर्व वांदवा गयां तेमनी साथे गजसुकमाल पण प्रजुने वांदवा गयो. देवरचित समवसरणमां बेसी प्रभु देशना देता हता,
सांजली गजसुकमाल वैराग्य पाम्यो. संसारने असार जाणी तेथे सर्वने समजावी अनुमती लेई संजम लीधुं. तेज रात्रे प्रजुनी याज्ञा मागी ते (गजसुकमाल) मसानू मिकाए जई काउसग्ग ध्याने उजा रह्या. एवामां फरतो फरतो तेमनो ससरो सोमील ते स्थले घ्याव्यो. गजसुकमालने साधुवेषे निहाली हृदयमां द्वेष श्राणी मुखथी कदेवा लाग्यो के - अरे पापिष्ट ! तें महारी पुत्रीनो जन्मारो वगाड्यो - खुवार कर्यो ! तेनुं फल तने प्रत्यक्ष बतावुं बुं. एम बोली तत्काल तेनी नजीक तलाव हतुं त्यांथी लीली माटी लावीने गजसुकमालना मस्तकने विषे पाल बांधी. पठी ठीब जरी मसाणमां बलता खेरना धगधगता अंगारा लावीने तेमां
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
