________________
भाषान्तर सहित.
[ug
बोध पाया. स्त्री यदि सर्व बांडीने सुलसानी सम्मती लेई ते बज श्री नेमनाथजी पासे चारित्र लीधुं जगवाननी साथे गामानुगाम विचरता तेयो एक वखत द्वारिका नगरीयें श्राव्या.
पुत्र पढी सातमा श्री कृष्ण देवकीजीने उदरे आव्या. ते कंसनी बीके गोकुल गाममां नंदने घेर म्होटा थया. जरासंधना जयने लीधे समुद्र विजयादि दसे दशारण ( वसुदेव सुधां तेमना दश जाईओ) नी साथे नासी चावीने श्रीकृष्ण, देवताएवसावी यापेली द्वारावतीमां ते वखते राज्य करता हता. श्री नेमेश्वर जगवान् श्राव्यानी वधामणी मलतां श्रीकृष्ण घणा हर्ष वडे चतुरंगी सेना लई नगरना सर्व लोक संहित तेमने वांदी गया. पढी प्रभुजीनी श्राज्ञा मागी व साधुमांना बे बे साधुना प्रण संघामा नगरप्रत्ये वोहोरवा माटे नीकल्या. एक संघाडे नीकलेला वे साधु देवकीजीने घेर घ्याव्या, तेमने जाव साथे बहुमान करी देवकीजीए सिंहकेसरीया मोदक वोहोराव्या. ते साधु गया. एटले बीजा बे साधु देवकीजीने घेर वोहोरवा याव्या. राणी (देवकीजी) यें पोताना मनमां विचार कर्यो के या साधु बीजी वार आव्या तेथी आहारनो घणो खप होय एम जपाय बे; एम धारी बीजी वखत पण सिंहकेसरीया मोदक वोहोराव्या. ते वोहोरीने गया एटले वली त्रीजा संघाडाना ने साधु वोहोरवा श्राव्या. देवकीजी त्रीजी वार तेना ते ज साधुने वोहोरवा वेला समजी पोताना मनमां विचार करवा लाग्यां के, साधुने खप होय तो एक वार यावे, तेथी विशेष जरूर होय तो कदी बीजी वार यावे, पण ए त्रीजी वार तो घ्यावेज नहीं,
ने या साधु केम याव्या ? द्वारावती नगरीमां श्रावक तो घणा जावीक बे, शढेर पण मोटुं बे, तेम बतां श्रत्रीजी वार
१३
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
