________________
सूक्तमुक्तावली धर्मवर्ग
पड्यो. तेथी जाणे वन पड्यो होय तेम शीला चकचूर थई. अंजनानो मामो बालकने पमतो देखी गानरो बनी वीमानयी नीचे उतरी तेने लेवा गयो तो जेमनोतेम वाग्या वगरनो पमेलो दीगे अने पथ्थरना ककडे ककमा थई गयेला तेना जोवामां श्राव्या. त्यांथी बालकने उचकी लेईने विमानमां श्रावी अंजनासुंदरीने श्रापी तेने रमती नी राखी. पळी ते बालक सहित अंजनाने लेईने पोताना इनुपुर नामना नगरमा श्राव्यो. जन्म्या पठी तरतज ए बालक हनुपुरमां आव्यो तेथी तेनी माताए एनुं नाम हनुमान पाड्यु. तथा विमानमांथी पमतां शैलने तोड्यो तेथी तेनुं बीजुं नाम श्रीशैल राख्यु. एनी हकीकत घणी लांबी ले ते जाणवाना जीज्ञासुए रामचरित्र याने जैनरामायण श्रादि ग्रंथोथी सवीस्तर जाणी लेवी. अहीं विषयने अनुसरती संक्षेप मात्र दाखल करवामां श्रावी . अंजनासुंदरी हनुमान- पालण पोषण पोताना मामाने त्यां हनुपुरमा रही करे ने अने पोताना पतिना वियोगे करी पुःखी बतां पण मामा मामीना आदर सत्कार वडे सुखरुप दीवसो गुजारती सासूए मूकेलो दोष क्यारे निवारण थशे, एवो विचार करती पोताना पतिनी राह जोई रही . पवनंजय जे रावणनी मददे गयो हतो ते वरुण साथे सलाह करी पालो पोताना आदित्यपुर नगरमां आव्यो. त्यां तेणे अंजनाने दीठी नहीं. लोकोने पूबतां तेना जाणवामां आव्युं के, गर्भधारण करेलो होवाने लीधे तेनी माताए कलंक दे तेणीने काढी मुकी बे. एवं सांजलतांज ते तेनी शोध करवा नीकली पड्यो. वन, वामी, आराम, पर्वत तथा नगरादि घणां जोई वल्यो पण तेनो पत्तो लाग्यो नहीं तेथी तेना वियोगने लीधे पवनंजये चितामां प्रवेश करवानो निर्धार कयों. अंजनानी शोध सारु
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org