________________
(७) तेणे प्रजुनां वचन, प्रत्यक्ष प्रमाण जोयुं, अने तेनी मनोवृत्ति जैनधर्म पर अतिशय अनिलाषा धारण करवा लागी. पठी तेणे प्रजुने नमस्कार करीने विनंति करी के हे स्वामिन ! यहीं अनार्य देशमा मारा पूर्वकृत कर्मोने अनुसारे जन्मेलो बुं; पण हवे तो मने अहीं रहे, कंटक तुल्य लागे बे. माटे हवे मारे शुं करवु ? ते श्राप कृपा करीने कहेशो. त्यारे प्रजुए पण झानथी तेनुं श्रायुष्य मात्र त्रण दिवसर्नु जाण्यु, तेथी तेने कडं के हे वज्रजंघ ! तारं आयुष्य मात्र हवे त्रण दिवसर्नु बे, माटे तारे कोश् तीर्थस्थानके जवु, तथा सघj धन परोपकारमा खरचीने तारे फक्त धर्मध्यानमा रहेवू. ते सांजली वनजंघे फरीने प्रजुने विनंति करी के हे स्वामिन् ! श्रा अनार्य देशमां तो तीर्थस्थानक को पण ले नहीं अने आर्य देश तो अहींथी बह र जे. तो त्यांत्रण दिवसमां माराथी शीरीते पहोंचाय? ते सांजलीप्रजुए पण तेने नव्यजीव जाणीने कडं के हे वज्रजंघ ! तुं विषाद (खेद) कर नहीं, तारी पासे एक हजार उत्तम घोडा ; तेमां जे घोमानी पाउला माबा पगनी जंघामां शुकना (पोपटना) श्राकार- चिह्न ,
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
