________________
(७६) तुं श्रावस्ती नगरीमा एक वणिकपुत्र हतो, तारो पिता बहुज धनवान् तथा कुलीन हतो; तारा पिताना मृत्यु बाद तने वैराग्य थवाथी तें स्वयंबु श्राचार्यनी पासे दीदा लीधी हती, पण दीक्षा लीधा बाद तने जातिमदनो अहंकार थवाथी ताराश्री पहेलां जेए दीक्षा लीधेली हती, तेउने वंदन नहीं करवाना हेतुथी तुं गुरुथी बुटो पमीने विहार करवा लाग्यो, तथा उग्र तप तपवा लाग्यो. बेवटे पंदर दिवसनुं अनशन करीने तुं जातिमदथी उपाजन करेला नीचगोत्रना कर्मश्री अहीं अनार्य देशमां श्रावी उत्पन्न थयो के केमके जीवने पूर्वे करेढुं कर्म जोगव्या विना बुटकारो नथी, पण तने पूर्वजवनो संस्कार लागेलो : तेथी या नवमां जो के तं अनार्य देशमा उत्पन्न थयो बुं, तोपण तारूं हृदय दयाश्री जरेवू बेतने सघलांप्राणी पर स्वाजाविक दया उत्पन्न थाय डे, तेथी तुंथा नवमां अनेक पुण्यबंधन करीने चोथे देवलोके जश्श, त्यांथी चवीने महाविदेहमा जश् मोदे जश्श. ते सघतुं वृत्तांत सांजलीने वज्रजंघनी आंखोमां हर्षनां अश्रु चराक्ष गयां. पनी पोताने जातिस्मरण ज्ञान थयुं हतुं, तेथी
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org