________________
(४) गने अनुसरवा लागी. एवी रीते धर्मकार्योमा र. हीने ते पोतानो काल निर्गमन करवा लाग्यां. एटलामा तेऊना पुण्यनी प्रबलताथी त्यां श्रीसंजव. नाथजी श्रावीने समोसर्या.
प्रधानना मुखथी प्रजुनुं श्रागमन जाणीने राजा तथा राणी प्रधान थादिक परिवार सहित तेमने वांदवा माटे गया. त्यां प्रनु पण देवोए रचेला समवसरण पर बेसीने धर्मदेशना देता हता. ते सांजलवा माटे राजा आदिक पण पोताने उचित जगो पर बेसी गया. ते वखते प्रजुए पण केवलज्ञान। राजाना तथा राणीना मननो अभिप्राय जाणीने, प्रसंगोपात देशना दीधी के हे नव्यप्राणी ! जे प्राणी दया राख्या विना परजीवोने उपजव करे बे, ते प्राणी नरवाहन राजानी पेठे पालना नवा संताप पामे बे. ते सांगली जितशत्रु राजाए हाथ जोमीने प्रजुने विनंति करी के हे खामिन् ! ते नरवाहन राजानुं वृत्तांत मने कही संजलाववा श्राप कृपा करशो. त्यारे दयारूपी जलना उदधि (समुप) सरखा एवा प्रज्जु पण गंजीर खरथी कहेवा लाग्या के हे राजन् ! कनकपुर नामे नगरमां नरवाहन नामे
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
