________________
(७३) परनवमां पण बापने शुज संतति थशे. ते सांजली राजानुं मन पण तेम करवाने तत्पर थयु, अने तेथी तेणे शहेरमा उद्घोषणा (ढंढेरो) करावी के जे को माणस पोतानुं पोषण करवाने अशक्त होय, तेणे थाजथी राजा पासेथी अन्न, वस्त्र विगेरे ग्रहण करवं. एवी रीतनी उद्घोषणा करावीने तेणे एक दानशाला मंमावी, अने तेमां गरीब अशक्त प्राणी माटे अन्न वस्त्रनी सघली सामग्री करावी. पठी ते दानशालामां हजारो गरीब माणसो पोतानुं पोषण करी राजाने बाशिष देवा लाग्यां. वली ते राजाए श्रवाचक प्राणीउने चरवा माटे केटलीक जमीन बदीश श्रापी; तथा तेउने पाणी पीवा माटे केटलाक कुंको पोताना राज्यमा बंधाव्या. एवी रीते तेणे अनेक पुण्यनां कार्यों करीने शुज कर्म उपार्जन कयु. वली ते प्रधानना उपदेशथी सम्यक्त्व पामीने हमेशां जिनमंदिरमा जश् वीतराग प्रजुनी नक्ति करवा लाग्यो, तथा उत्तम जैनमुनि पासेथी धर्मोपदेश सांजलवा लाग्यो. एवी रीते तेनी श्रमा जैनधर्म पर अत्यंत लीन थ. राणी पण नजिक परि णामवाली होवाथी राजाए अंगीकार करेला मा
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
