________________
(१३) लेप्यमयजीर्णस्तंनतस्तालपत्रेषु लिखितं लब्धं, तत्पुस्तकं मया तत्रस्थसंघाझया प्रतिलिख्य विलोकितं, तदा “इदं सामुद्रिक शास्त्रं श्रीनेपालदेशस्य ललामनूतायां श्रीनऊंकरानामनगाँ चतुर्दशपूर्वभृढीजबाहुखामिनां परमाझया महामुनिश्रीस्थूलजजेण वहस्तलिखितं जीर्णतालपत्रमयपुस्तकतो विक्रमसंवत् एकोनविंशत्यधिकत्रिशतवर्षे पाटलीपुत्रनिवासिश्रीमुखनामश्राफार्थ निकुकरत्नशेखरेण लिखितं” इति लेखो मया तदंतिमतालपत्रे दृष्टः, तहिलोक्य मे मनसि महदाश्चर्यजातं, पश्चाबहुप्रयत्नेन जेसलमीरस्थसंघाझया तजीर्णपुस्तकं मयाऽणहि
पुरपत्तने सहानीतं, च, परमाईतश्रीकुमारपालनरेंप्राणां दर्शितं, तदृष्ट्वा जातहर्षेण नरेंजेण नवीनतालपत्रोपरि तस्य प्रति मम विश्वस्तशिष्यपार्श्वे लिखाप्य महोत्सवपूर्वकं स्वजांडागारे स्थापितं, च जीर्णपुस्तकं जेसलमीरनगरे पुनः प्रेषितं. श्रीरस्तु. ___ एवी रीते चौदपूर्वधारी श्रीनबाहुखामिए जगत्जीवोना हित माटे रचेवू सामुजिकशास्त्र संपूर्ण थयु.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org