________________
( १99 )
जोगवां पडे बे, तेमां कशो पण संदेह नथी. एम मानी मनमां खेद लाव्या विना ते पोताना दिवसो गरीबी हालतथी काढवा लाग्यो.
एटलामां तेज नगरमां गुप्ताचार्य नामे ज्ञानी महाराज पधार्या; नगरना जविक लोको तेमने वांदवा माटे गया; तेनी साथै सुदत्त शेठ पण गयो. आचार्य महाराजे केटलोक धर्मोपदेश कह्यो; ते सांजा बाद सर्वनी समक्ष सुदत्त शेठे हाथ जोमीने आचार्य महाराजने विनंति करी के हे प्रनो ! में पूर्वे एवं कयुं अंतरायकर्म उपार्जन कर्यु बे ? के जेथी मारी संपत्तिनो विनाश थयो बे. ते सांजली आचार्य महाराजे कयुं के हे सुदत्त ! पूर्व नवे क नामना देशमां जड़ावती नामनी नगरीमां तुं सत्यवादन नामना राजानो पुमाल नामे मंत्री हतो; तुं मिथ्यात्वीनो धर्म पालतो हतो, अने सत्यवादन राजा परम जैनी हतो; तारो स्वभाव परोपकारी हतो; तेथी परने उपकार करवामां तारुं मन यतिशय खेंचातुं हतुं; तं तारुं पोतानुं द्रव्य खरचीने केटलीक दानशाला करावी हती, केलांक पाणीनां नवाणी कराव्यां इतां; पण तुं सघला मिध्यात्वी
१२
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org