________________
( १६८ )
एम करता करतां दश दिवसो वीती गया, पण तमोने ते वृत्तांतनी मालुम पमी नहीं. एक दहामो तमो उद्यानमां फरीने श्राव्यां, त्यारे ते पोपट तथा पोपटीने तमोए तेमनां बच्चांने चंचुवती खोराक आपतां जोयां. ते जोइ तमारा मनमां अतिशय दया उपजी, ने तमो बन्ने पश्चात्ताप करवा लाग्यां के हो ! श्रापणे कं पण स्वार्थ विना या जीवोने बंदिखानामां नाखी तेउने तथा तेमनां मातपिताने अत्यंत विरहदुःख उत्पन्न कर्यु बे, एम विचारी तमोए तेमने पिंजरामांधी मुक्त कयां पढी ते उमीने पोतानां मातपिता पासे गयां.
एटलामां त्यां एक जैन मुनि श्राव्या, तेमनी पासे तमो बन्ने ते बाबतनुं प्रायश्चित्त ग्रहण कर्यु. पी तमोए वैराग्यजावथी ते मुनिनी पासे दीक्षा लीधी, तथा शुद्ध नावथी करूं तप तपीने अंते अनशन करी मृत्यु पामी या नगरमां राजा राणी तरिके उत्पन्न यां. माटे पूर्व जवे तमोए ते पोपटनां बच्चांने जे विरहदुःख उत्पन्न कर्तुं हतुं, ते कर्मना योगे तमोने श्राजदिन सुधी संतानप्राप्ति य नथी, पण पालथी तमोए प्रायश्चित्त लइ जे धर्मध्यान
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
