________________
( १४१ )
हुं तने श्रापीशज. पढी सुन तो पोताने घेर ज पोतानी स्त्री सुकांताने सघलो वृत्तांत कही संजलाग्यो; सुकांता बहुज विचक्षण हती, तेथी तेणी - ए अनुमान कर्यु के या वातमां कंक पण नेद बेबी तेणीए अनुमान कर्यु के प्राचार्य महाराजे आपण जे जे मोटा शब्दथी धर्मलाज दीधो बे, ते खरेखर कंक पण शुजने सूचवनारो बे, वली आपण सघलां त्यांथी ज्यारे उठ्यां, त्यारे राजा तथा राणी गुरु महाराज पासे बेगं हतां, माटे आपणा विषे गुरु महाराजे कंइक पण तेने क हे लुं होवु जोइए तथा या गायना वत्सनुं पण उत्तम माहात्म्य होवुं जोइए; केमके ते सिवाय राजा तेनी मागणी करे नहीं;
पठी थोमाज दिवसो गया बाद ते गाये शुभ लक्षणवाला तथा विशेषमां चलकता लीला रंगना भृंगयुगलवाला एक वत्सने जन्म श्राप्यो; सुन पण ते वृत्तांत राजाने ज निवेदन कर्यो. राजा पण परिवार सहित सुनने घेर आव्यो, तथा श्राचार्य महाराजे कलां लक्षणोवालो तेने जोइने अत्यंत आनंद पावा लाग्यो, तथा जैनधर्मनी अत्यंत प्र शंसा पण करवा लाग्यो. पढी तेणे सुनने पांच
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org