________________
(१३७) तेम तो कर उचित नहीं; केमके ते आपण पर विश्वास राखीने आपणे त्यां थापण मेली गयो , माटे जोवली पण खोट जाय, तो आपणी कीर्तिनो नाश थाय, अने तेथी आपणने अत्यंत संकट सहन कर, पमे. समुदत्त पण उत्तम जीव होवाथी तेने तेम करवू उचित लाग्युं नहीं. एम करतां केटलाक दिवसो नीकली गया, पण पड़ी तो तेमने नोजन माटे पण संकट पम्वाश्री, तेए ते सोनामोहोरोमांथी व्यापार करवानुं नक्की कर्यु. समुदत्ते एकसो सोनामोहोरोखरचीने केटलांक करीयाणां लीधां; पण तेमां तेने खोट जवाथी तेना अर्ध पैसा उपज्या; तेथी ते बन्ने घणांज शोकातुर थयां. . हवे वहन पण सुखे समाधे रत्नहीपे पहोंच्यो; पण त्यां तेने कंश पण कमावानो रस्तो मल्यो नहीं, तेथी उ मासमां पासेनी दश सोनामोहोरो खरचीने ते पाठो वसनीपुर श्राव्यो; तेणे समुदत्त पासेथी पोतानी सोनामोहोरो मागी; त्यारे समुदत्ते पण पोता पासे जेटली सोनामोहोरो हती तेटली तेने पापीने, आंखोमां अश्रुलावी पोतानुं समस्त वृत्तांत निवेदन कयु. ते सांजली वबनने पण घणी दया
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org