________________
( १२८ )
जो घणेरी रे ॥ मु० ॥ १२ ॥ कूपक मेमक सायर केरी, जाणे शुं ते लढेरी रे ॥ मु० ॥ देव कुसुमनो स्वाद शुं जाणे, चाखी जेणें बहेरी रे ॥ मु० ॥ १३ ॥ लाग लगावी लागकवादी, मायें तुमने उबेरी रे ॥ मु० ॥ त्यारे बोले बे एम तुं त्रटकी, होये जीन ब बेरी रे ॥ मु० ॥ १४ ॥ जो जो नमया बुद्धि उपाश, राखशे शील कंपी रे ॥ मु० ॥ मोहन विजयें ढा ल नोपम, बर्हेतालीशमी जंपी रे ॥ मु० ॥ १५ ॥ ॥ दोहा ॥
is मया गणिका जणी, म म कर झूठी बात ॥ तु वचन केम जंपियें, केम करीयें परतात ॥ १ ॥ तें ताहरां कीधां करम, जोगव्य तुं मतिमंद ॥ पण बीजाने शावती, पाडे एहवे फंद ॥ २ ॥ तीन पंचासां ताहरे, जीववुं दीसे तुद्य ॥ दीये बे जे कारणे, ए शी खामण मुद्य ॥३॥ वरसे शशी अंगारडा, पयोधि बांके मर्याद ॥ नासे सिंह शियालथी, सुधा निवारे स्वाद ॥ ४ ॥ जो ते सघलां नीपजे, ते सांजल अवली | परनरथी परवश हुई, सतियो न मूके शील ॥५॥ ते माटे तुमने किशुं, कहुं घणुं हित लाय ॥ तुं रहेजे इत थकी, जांखुं गोद बिछाय ॥ ६ ॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
