________________
( १६१)
आलिंगन दुगुं हुं, जो आपे तुज बुद्धि ॥ क० ॥१५॥ में निसुणी तसु वाणीजी॥ नं०॥मनमां करुणा श्रा एणीजी ॥ नं०॥ कयुं आवो गुण खाणीजी ॥ नं०॥मुज खांधे चढी प्राणीजी ॥नं० ॥ जिम जा णे तिम कर तुं एहनें, मेव्यो में ए योग॥में०॥१६॥ धरणीथीते कूदीजी ॥ नं० ॥ चरण देई मुक गू दीजी ॥ नं० । लेपे शबनी बंदीजी ॥नं०॥ आलिं गे दृग मूंदीजी।नं०॥ कंगलिंगन करतां मृतकें, ली धी नासा तोमि ॥ ध० ॥१७ ॥ घणुं हुती अनुरागी जी ॥ नं० ॥ पण नाकें कर दागीजी ॥०॥मरती पानी नागीजी ॥ नं ॥ गाढीरोवा लागीजी॥नं ॥ ॥ ताणे त्रुटी रह्यो शबमुखमां, नाक तणो अग्रताग ॥ घ० ॥ २७ ॥ जोते रामत खासीजी ॥ नं० ॥आ वी मुखें हांसीजी॥नं० ॥ तव नव कोप प्रकाशीजी ॥ नं० ॥ बोल्यो मृतक वकाशीजी ॥ नं०॥ कांह से तुं इणे वम मुज ज्यौं, बंधाश्श निशि काल ।।जोग ॥ १५ ॥ वचन सुणी हुं नमक्योजी ॥ नं० ॥ शोक महा नर खमक्योजी॥ नं०॥चिंताथी चित्त तमक्यो जी ॥ नं० ॥ हृदयथकी जय धमक्योजी ॥ नं० ॥ दै व प्रयोगें शबईम बोल्यो, हैहै करशुं केम॥ व०॥२०॥
११ Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org