________________
(४२)
वान ॥ १ ॥ अविनाशी अव्यय धरुप, अशरीरी य अरिहंत ॥ ज्योतिरूप जगदीश जे, ते प्रणमुं शुन सं त ॥ ॥ कविजन हृदय महीतलें, शारद मात वि शाल ॥ वचनामृत वरसे सदा, प्रगट थई उजमाल ॥३॥ मूरख मूंगां बोबडा, अकलविहूणा जेह ॥ त स घटनीतरमें वसी, सुरगुरु सम करे तेह॥४॥ परउपगारी मातजी, बाला त्रिपुरा सोय ॥ ते ९प्रण मुंजारती, जिम मुज वंडित होय ॥ ५ ॥ कोविद के शर अमरना, चरण कमल नमि तास ॥ हरिबलम हीरायनो, पजणुं बिजो उदास ॥ ६ ॥ रंग रंगीली जनसना, सांजल वेधक जाण ॥ मधुकरनी परें रस लीए, गुणवंत नाव प्रमाण ॥ ७ ॥ सरस नीरस र सिया लहे, चातुर वेधक जेह ॥ पण मूरख पशु बा पडा, झुं जाणे रस तेह ॥ ॥ सरस निरस मधुक र लहे, जे सेवे वनराय ॥ घूण गुंजाणे जीवडो, सू कां लक्कड खाय ॥ ए ॥ खटपद सरिखा चतुर नर, वेधक वचन रसाल ॥ राचे सरस कथा सुणी, विक था तजी विचाल ॥ १०॥ वक्ताने श्रोता सुणी, सा हामो साहामी दृष्ट ॥ एक सरीखी जो दुवे, सु गतां उपजे मिष्ट ॥ ११॥ तेमाटे जावुक तुमें, सां
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org