________________
( १७४ )
नथ घडि दो समे, पहोतो मी खावास ॥१०॥ दू रथी नूधणी यावतो, वसंतसिरीयें दीव ॥ ज्ञान करी निजकंतने, हरिबलगृह में प३४ ॥ ११ ॥ एटले महिपति यावियो, दो नारीनी पास ॥ कुमरी तव नवी तुरत, खासन याप्युं तास ॥ १२ ॥ खागत स्वागत घणि करी, मुखथी साकर घोल || कर जोडी दो उजी रही, कारिमो करी रंगचोल ॥ १३ ॥ कामिनी कहे महि नाथने, केम पधारया स्वाम ॥ ते कारण मुऊने कहो, खोली मन अभिराम ॥ १४ ॥ हृमणां पियु गयो य म घरे, राखवो लोकाचार | अध्यवसाय जे मन त या, कही पहोंचो दरबार || १५ || मुऊ मंदिर स्वामी तुमें, श्राष्या हो महाराय ॥ पण मोशीने घर वाघ लो, कहो ते केम समाय ॥ १६ ॥
॥ ढाल पहेली ॥
॥ मेंदी रंग लागो । ए देशी ॥ तव हर खित थइ रा जवी रे, बोल्यो ते मदनवेग || विषयी वसुधाता ॥ कोइक पुण्यना योगयी रे,थयो तुमचं गुन नेग ॥ १ ॥ वि० ॥ जव आव्यो हुं मंदिरें रे, तुमचे नोजन काज ॥ वि० ॥ मोहनी लागी ते थकी रे, ते जाणे जिनराज ॥ २ ॥ वि०॥ जगमां बे नारी घणी रें,
पण
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
