________________
दशवैकालिके वितीयाध्ययनम् । मिकं चारित्रमङ्गीकृत्योक्तम् । चारित्रं क्रियेत्यनर्थान्तरम् । दायिकमप्यङ्गीकृत्य प्रकृष्टफलसाधकत्वं तस्यैवं विज्ञेयम् । यस्मादहतोऽपि नगवतः समुत्पन्नकेवलज्ञानस्यापि न तावन्मुक्त्यवाप्तिः संजायते यस्मादखिलकर्मेन्धनानलनूता इस्वपञ्चाक्षरोच्चारणमात्रकालावस्थायिनी सर्वसंवररूपा चारित्रक्रिया नावाप्तेति। तस्मात क्रियैव प्रधानमै हि. कामुष्मिकफलप्राप्तिकारणमिति स्थितम् । इति । जो जवएसो सोपणामं ति। इति एवमुक्तन्यायेन य उपदेशः। किम् । क्रियाप्राधान्यख्यापनपरः स नयो नाम क्रियानय :त्यर्थः। अयं च ज्ञानवचनक्रियारूपेऽस्मिन्नध्ययने क्रियारूपमेवेदामिछति। तदात्मकत्वादस्य ज्ञानवचने तु तदर्थमुपादीयमानत्वादप्रधानत्वान्नेछति । गुणजूते चेलतीति गाथार्थः । उक्तः क्रियानय श्वं ज्ञाननय क्रियानयस्वरूपं श्रुत्वाविदिततदनिप्रायो विनेयः संशयापन्नः सन्नाह । किमत्र तत्वं पदयेऽपि युक्तिसंनवादाचार्यः पुनराह ॥ सवेसि पि नयाणं, बहुविहवत्तवयं निसामेत्ता ॥ तं सवनयविसुझं, जं चरणगुणहिट साह ॥ १५६ ॥ व्याख्या ॥ अथवा ज्ञान क्रियानयमतं प्रत्येकमनिधायाधुना स्थितपदमुपदर्शयन्नाह । सवेसि पि गाहा । सर्वेषामिति मूलनयानामपिशब्दात्तझेदानां च अव्या स्तिकायादीनां बहुविधवक्तव्यतां सामान्यमेव विशेषा एव उन्नयमेव वानपेयमित्यादिरूपामथवा नामादीनां नयानां कः कं साधुमितीत्यादिरूपां निशम्य श्रुत्वा तत्सर्वनय विशुद्धं सर्वनयसंमतं वचनम् । यच्चरणगुण स्थितः साधुः। यस्मात् सर्वनया एव जावविषयं निदेपमिन्छन्तीति गाथार्थः। उमपुल्फियनिद्युत्ती, समास वन्निया विनासाए ॥ जिण चउद्दसपुवी विरेण कहयंति से अहं॥ १५६ ॥ सुमपुल्फियनियुत्ती संमत्ता। उमपुफियगाहा सुगमा ॥
इत्याचार्यश्रीहरिजप्रसूरि विरचितायां दशवैकालिकटीकायां सुमपुष्पकाध्ययन समाप्तम् ॥१॥
व्याख्यायाध्ययनमिदं, प्राप्तं यत्कुशल मिह मया किंचित् ॥ सर्मलाजमखिलं लजतां जव्यो जनस्तेन ॥१॥
अथ श्रामण्यपूर्वकाध्ययनम् ॥२॥ . कहं नु कुद्या सामामं, जो कामे न निवारए ।
पए पए विसीदंतो, संकप्पस्स वसंग॥१॥ (अवचूरिः)॥ अथ द्वितीयाध्ययनम् ।नु देपे। यथा कथं नु स राजा यो न रदति । एवं कथं नु कुर्याबामण्यं यः कामान्न निवारयति । किमिति न करोति । तत्र हेतुमाह । पदे पदे विषीदन् संकल्पस्य वशं गतः। कामानिवारणेनेन्द्रियाद्यपराधपदा
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
