________________
दशवैकालिके वितीया चूलिका ।
६ए पड़ी श्राचार्य तेनी साथे उपासरे श्राव्या. उपयोग दीधो के, 'एनुं श्रायुष्य केटबुं बे.' झानबलथीथाचार्ये जाण्यु के, एनुं आयुष्य ब मास बाकी बे. पली विचार कस्यो के, एटला थोडा समयमा एमनक कृतार्थ शीरीते थशे चउदपूर्वी कारण पडे पूर्वमांश्री सूत्रनो उकार कहेडे, मनेपण था कारण प्राप्त थयुं बे, माटे उकार करूं. एवो विचार करी आचार्यजीए पूर्वमांधी दस अध्ययननो उझार कस्यो. मनकने ते दस अध्ययन जणावतां ब मास लाग्या. मास पूर्ण थतांज मनके समाधिमां काल कस्यो. त्यारे आचार्यना नेत्रमा श्रानंदाश्रु श्राव्यां. जसननविगेरे साधुए श्रा श्रुनुं कारण पूबवाथी मनकनुं वृत्तांत श्राचार्यजीए कडं. ते सांजली 'गुरुपुत्र एवा मनकनी सेवा श्रापणाथी बनी नहि' एवो ते साधु ने पस्तावो थयो. पली संघना श्राग्रहथी सज्जंजव सूरिए उकरेला अध्ययन प्रकट राख्या. तेज दस अध्ययन दशवैकालिकना नामथी प्रसिक डे. बे चूलिक तो श्रीसंघने श्रीसीमंधर खामीए नेट मोकलेली ए वात प्रसिक . माटे अहिं विस्तार करता नथी.
इति श्री दशवैकालिकनो बालावबोध संपूर्ण. ॥
अथ प्रशस्तिमाह ॥ हरिजप्रकृता टीका वर्तते विषमा परम् ॥ मया तु शीघ्रबोधाय शिष्यार्थं सुगमा कृता ॥१॥ चंकुले श्रीखरतर-गछे जिनचन्उसूरिनामानः ॥ जाता युगप्रधानास्तविष्यः सकलचन्छगणिः ॥२॥ तविष्यसमयसुन्दर-गणिना च स्तम्नतीर्थपुरे चक्रे॥ दशवैकालिकटीका शशि निधिशृङ्गार ( १६ए१) मितवर्षे ॥३॥ अर्थस्यानवबोधेन मतिमान्द्यान्मतिघ्रमात् ॥ जिनाझाविपरीतं य-त्तन्मिथ्यापुष्कृतं मम ॥ ४ ॥ ममोपरि कृपां कृत्वा शोधयन्तु बुधा श्माम् ॥ परोपकरणे यस्मात्तत्परा उत्तमानराः ॥ ५॥ टीका करणतः पुण्यं, यन्मयोपार्जितं नवेत् ॥ तेनाहमिदमिठामि, बोधिरत्र परत्र मे ॥६॥ शब्दार्थवृत्तिटीकायाः श्लोकमानमिदंस्मृतं ॥ सहस्रत्रयमग्रे च पुनः सार्धचतुःशतम् ॥ ७ ॥ इति श्रीसमयसुन्दरोपाध्यायविरचितश्रीदशवैकालिकशब्दार्थवृत्तिप्रशस्तिः संपूर्णा ।
अथ दीपिकोपसंहारः। अत्र दशवैकालिककारकशय्यं जवसूरेस्तत्पुत्रमनकमुनेश्च संबन्धसूचकं अमपुष्पिकाध्ययननियुक्तिगाथाछिकं यथा ॥ सेज्जनवं गणहरं, जिणपमिमादसणेण पडिबुद्धं ॥ मणगपिअरं दसका-लिअस्स निजूदगं वंदे ॥१॥ मणगं पमुच्च सेज्जंज
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org