________________
५०६ राय धनपतसिंघ बदाउरका जैनागमसंग्रह, जाग तेतालीस-(४३)-मा.
(अर्थ. ) वली अळ इत्यादि सूत्र. श्रादित्ये एटले सूर्य जे ते (अहं गयंमि के०) अस्तं गते एटले आथमे बते ( अ के०) च एटले पुनः (पुरबा अणुग्गए के०) पुरस्तादनुसते एटले प्रजात समये फरिथी न जगे त्या सूधी (सवं के०) सर्वं एटले संपूर्ण (थाहारमाश्यं के० ) आहारात्मकं एटले चतुर्विध आहार रूप वस्तु प्रत्ये (मणसा वि के०) मनसापि एटले मने करीने पण (न पए के०) न प्रार्थयेत् एटले श्छे नहि. ॥ ॥
(दीपिका.) पुनः किंच । साधुः आहारात्मकं सर्वमाहारजातं समस्तमेवं सति मनसापि न प्रार्थयेत्। किमङ्ग पुनर्वाचा कर्मणा वेति। एवं सतीति किम् । श्रादित्ये सूर्येऽस्तंगतेऽस्तपर्वतं प्राप्तेऽदर्शनीनूते वा पुरस्ताच्च अनुमते प्रत्यूषस्यनुदित इत्यर्थः॥ २० ॥
( टीका.) किंच अळ ति सूत्रम् । अस्तं गत आदित्ये अस्तपर्वतं प्राप्ते अदर्शनीजूते वा पुरस्ताच्चानुमते प्रत्यूषस्यनुदित इत्यर्थः । आहारात्मकं सर्व निरवशेषमाहारजातं मनसापि न प्रार्थयेत् । किमङ्ग पुनर्वाचा कर्मणा वेति सूत्रार्थः ॥ २७ ॥
अतिंतिणे अचवले, अप्पनासी मिश्रासणे॥
हविऊ नअरे दंते, योवं लहुं न खिसए॥शए॥ (अवचूरिः) अतिंतिणो नामालानेऽपि नेषयत्किंचनजाषी । अचपलः स्थिरः। अल्पनाषी कारणेऽपि मितजाषी । मिताशनो मितनोक्ता । एवंचूतो नवेदरेदान्तो येन तेन वाहारेण तृप्तः। स्तोकं लब्ध्वा न खिंसयेद् देयं दातारं वा न होलयेत् ॥२॥ __(अर्थ.) दिवसे पण कदाच आहार न मले तो शुं करवं ते कहेले. अतिंतिणे इत्यादि सूत्र. साधु जे ते (अतिंतिणे के० ) अतिंतिणः एटले आहार न मले तो पण किंचिन्मात्र पण न बोलनारा एवा, (अचवले के) अचपलः एटले सर्व स्थानके स्थिर एवा, (अप्पनासी के ) अल्पनाषी एटले कारण पडे परिमित बोलनारा एवा, (मिश्रासणे के०) मिताशनः एटले परिमित नोजन करनारा एवा तथा (उअरे दंते के०) उदरे दान्तः एटले पोतानुं पेट पोताना वशमा राखनारा अर्थात् नीरस, तु जेवो श्राहार मले तेवा आहार उपर निर्वाह करनारा एवा ( हविक के०) नवेत् एटले थाय, पण (थोवं के०) स्तोकं एटले अल्पमात्र आहारादिक वस्तु प्रत्ये (लहुं के०) लब्ध्वा एटले पामीने (न खिसए के०)न खिसयेत् एटले दातारनी अथवा मलेली वस्तुनी हीलना न करे. ॥शए ॥
(दीपिका.) दिवालन्यमानेऽपि आहारे किमित्याह । साधुः अतिन्तिणोनवेत्।श्र.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
