________________
४१४ राय धनपतसिंघ बदाउरका जैनागमसंग्रह, नाग तेतालीस-(४३)-मा. ते कहे जे. गोचरीए जतां गृहस्थने घेर बेसतां साधुने ( बंजचेरस्स के०) ब्रह्मचर्यस्य एटले ब्रह्मचर्यनो (अगुत्ति के०) अगुप्तिः एटले नाश थाय . (वा के०) वली (श्ली वि के०) स्त्रीतोऽपि एटले प्रथम श्रनुनवेली उत्फुलगबवाली स्त्रीना सकाशथी ( संकणं के० ) शंकनं एटले शंका थाय. ते माटे ( कुसीलवगुणं के०) कुशीलवर्डनं एटले कुशीलने वधारनार एवा ( स्थानं के० ) स्थानकने (दूर के०) दूरतः एटले दूरथी (परिवङाए के०) परिवर्जयेत् एटले त्याग करे. ॥ एए॥
(दीपिका.) तथा पुनः किं भवेत् साधोस्तथा निषद्याकरणेन ब्रह्मचर्यस्यागुतिर्जवेत् । पुनः उत्फुसगझलोचनाया अनुभूतगुणायाः स्त्रियाः सकाशात् शंका नवति । ततः कुशीलवर्धनं स्थानमुक्तेन प्रकारेण असंयमवृद्धिकारकं दूरतः परिवर्जयेत् प. रित्यजेत् साधुः ॥ एए॥
(टीका.) तथा अगुत्ति त्ति सूत्रम् । अगुप्तिब्रह्मचर्यस्य तदिन्जियाद्यवलोकनेन स्त्रीतश्चापि शङ्का नवति । तउत्फुललोचनदर्शनादिनानुजूतगुणायाः कुशीलवर्धनं स्थानमुक्तेन प्रकारेणासंयमवृद्धिकारकं दूरतः परिवर्जयेत्परित्यजेदिति सूत्रार्थः ॥५॥
तिन्दमन्नयरागस्स, निसिज्जा जस्स कप्पई ॥
जराए अनिनूअस्स, वाहिअस्स तवस्सियो॥६०॥ (अवचूरिः) सूत्रैणैवापवादमाह । त्रयाणां वक्ष्यमाणलक्षणानामन्यतरस्यैकस्य निषद्या गृहे यस्य कल्पते तस्य तदारोवने न दोष इति शेषः । कस्य पुनः कल्पत इत्याह । जरयाजिनूतस्यात्यन्तवृक्षस्य व्याधिमतोऽत्यन्तमशक्तस्य तपखिनो विशिष्टदपकस्यैते च निदाटनं न कार्या एव। श्रात्मलब्धिकाद्यपेक्ष्या तु सूत्र विषयाः। न चैतेषां प्राय उक्तदोषाः संजवन्ति । परिहरन्ति च वनीपकप्रतिघातादीनि ॥६० ॥
(अर्थ. ) हवे वली जे साधुने गृहस्थने घरे बेसतां दोष न लागे ते कहे . (तिन्हं के०) त्रयाणां एटले बागल जे श्राज गाथामां कहेवाशे ए त्रण जणनी वच्चे (अन्नयरागस्स के० ) अन्यतरस्य एटले कोइ पण एक (जस्स के०) यस्य एटले गोचरीए गयेला एवा जे साधुने (निसिद्या के०) निषद्या एटले बेसQ ( कप्प के०) कल्पते एटले कल्पे बे. हवे ते कया प्रकारना साधु ते कहे जे. (जराए के०) जरया एटले वृद्धावस्थाए (अनिअस्स के0) अनिचूतस्य एटले पराजव पामेला अर्थात् अतिवृक्ष थएला तथा (वाहिशस्स के०) व्याधितस्य एटले रोगग्रस्त थएला तथा
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
