________________
दशवैकालिके पञ्चमाध्ययने वितीय उद्देशः। सइ काले चरे निकू, कुज्जा पुरिसकारिअं॥
अलानु त्ति न सोश्जा, तवु त्ति अहिआसए॥६॥ । (अवचूरिः) यस्मादयं दोषः संजाव्यते तस्यादकालाटनं न कुर्यादित्याह । सश त्ति । सति विद्यमाने निदाकाले चरेन्निनुः । स्मर्यन्ते यत्र निनुकाः स स्मृतिकालस्तस्मिन् चरेद्यायान्निदुरित्यन्ये । कुर्यात् पुरुषकारं जवाबले सति वीर्याचारं न खयेत् । अलाने सति निदाया इति न शोचयेत् । वीर्याचाराराधनस्य निष्पन्नत्वात्तदर्थं च निक्षा नाहारार्थमेव ॥६॥
(अर्थ.) माटे ( निकू के० ) हे साधो ! ( काले के) निदायोग्य काल (सर के) सति एटले थये बते (चरे के०) चरेत् एटले गोचरी माटे गमन करे, अथवा ( सश्काले के०) स्मृतिकाले एटले गृहस्थ लोको जे वेलाए साधु लोकोनुं स्मरण करे , ते कालने विषे गोचरी माटे गमन करे. अने (पुरिसकारिओं के०) पुरुषकारं एटले उद्यमने (कुजा के०) कुर्यात् एटले करे, वीर्याचारनुं रक्षण करे.गोचरी करतां कदाचित् जो आहार न मले, तो (अलानु त्ति के०) अलान इति एटले शुद्ध निक्षानो लान थयो नहि माटे (न सोश्जा के०) न शोचेत् एटले शोक करे नहि. तो (तवुत्ति के०) तप इति एटले अनशनादिलदाण तप थाय ने, एम जाणी (अहियासए के०) अधिसहेत एटले दुधा परिषहनुं सहन करे. श्रर्थात् साधुए गोचरी जतां एवो विचार करवो के, जो आहार मलशे तो धर्मकायर्नु पोषण यशे, अने नहि मलशे, तो तपनी वृद्धि थशे. अहीं ढंढण कुमारनुं दृष्टांत बे, ते एवी रीतेः- ढंढण कुमार पूर्व नवे पांचसे हल खेडनार लोको उपर राजा तरफथी अधिकारी हता. मध्यान्ह वेलाए जात पाणी श्राव्या पडी एकेको चास पोताना देत्रे देवराव्या पनी तेमने खावा दे. पांचशे खेडुत अने हजार बलद मली पनरसे जीवने नित्य प्रत्ये अंतराय करे. एम चालतां एक व. खते ते ढंढण कुमारनो जीव मरण पामीने श्रीकृक्ष महाराजनी ढंढणा नामे राणीनी कूखे पुत्रपणे उपज्यो. पूर्ण मास थये जन्म पाम्यो. पठी मानुं नाम ढंढणा होवाथी तेनुं पण नाम ढंढणकुमार पाड्यु. केटलोक काल वीती जतां ते कुमार नोग समर्थ थयो एम जाणी तेने माता पिताए उत्तम कन्याउं परणावी. पड़ी एक समये श्रीनेमनाथजीनो उपदेश सांजली वैराग्य पामी मातापितानी आज्ञा लश् तेणेदीका लीधी. पडी पूर्व जवढं अंतराय कर्म उदय आव्यु, त्यारे नव वार छारिका नगरीमाहे वहोरवा गया, पण निर्दोष आहार मल्यो नहि. ते जाणी ढंढणकुमारे
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org