________________
३०२ राय धनपतसिंघ बदाउरका जैनागमसंग्रद, नाग तेतालीस-(४३)-मा. तेऽकं तेंडुरुकीफलम् । बित्वमिनुखएममिति च प्रतीते । शाल्मलिं वा वसा दिफलिं वा । वाशब्दस्य व्यवहितः संबन्ध इति सूत्रार्थः ॥ ३ ॥
अप्पे सिआ नोअजाए, बढुननियधम्मिए ॥
दितिअं पडिआश्के, न मे कप्पश् तारिसं ॥४॥ ___ (अवचूरिः) अत्रैव दोषमाह । अल्पं स्यानोजनजातम् । बहूतनधर्मकम् । एतत् ददतीम् ॥ ४ ॥
(अर्थ.) तथा (जोअणजाए के०) नोजनजातं एटले जे पदार्थमा खावायोग्य जाग जे जे ते (अप्पे के० ) अल्पं एटले थोडो (सिया के) स्यात् एटले होय, अने ( बहु उनिय धम्मिए के० ) बहमनधर्मकं एटले नांखवा योग्य पुजल घणा एवो बे धर्म ते खन्नाव जेनो एवा अर्थात् खावं थोडं अने परग्वु घणुं जेमां बे, एवा फलादिकने (दितिरं के ) ददतीं एटले आपनारी एवी श्राविकाने (पडियाश्के के०) प्रत्याचदीत एटले परिहरे, वर्जे. ते एवीरीतें के, (न मे कप्प३ तारिसं के०) मने तेवू असूफतुं अन्नपान खपतुं नथी. ॥ ४ ॥
(दीपिका.) एतहणे दोषमाह । बहुअअिपुग्गलादिके नदिते सति अल्पं स्यात् नोजनजातं तथा एतत् बदलनधर्मकं च । यतश्चैवं ततो ददती प्रति साधुर्वदेत् न मम कल्पते तादृशमिति ॥४॥
(टीका.) अत्रैव दोषमाह । अप्पत्ति सूत्रम् । अस्पं स्यानोजनजातमत्रापि तु बहूतनधर्मकमेतत् । यतश्चैवमतो ददती प्रत्याचदीत न मम कल्पते तादृशमिति सूत्रार्थः ॥ ४ ॥
तदेवुच्चावयं पाणं, अज्वावारधोअणं ॥
संसेश्मं चालोदगं, अढणाधो विवजए॥ ५॥ ( श्रवचूरिः ) उक्तोऽशन विधिः संप्रति पानविधिमाह । तथैव यथाशनमुचावचम् । उच्चं वर्णाद्युपेतं प्रादापानादि अवचं वर्णादिहीनं पूत्यारनालादिकम् । अथवा वारकधावनं गुडघटधावनम् । अथवा धान्यस्थालीदालनाद्यपि । संस्वेदजं पिष्टोदकादि । एतदशनवउत्सर्गापवादाज्यां गृह्णीयादिति शेषः । तन्मुलोदमधुनाधौतमपरिणतं विवर्जयेत् ॥ ५ ॥
(अर्थ.) अहिंसुधी अन्न लेवानो विधि कह्यो, हवे पाणी लेवानो विधि कहे बे. तद्देव त्ति (तहेव के०) तथैव एटले जेम अन्न लेवानो विधि कह्यो, तेमज (उच्चा
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
