________________
दशवैकालिके पञ्चमाध्ययनम् ।
२८०
(दीपिका) तादृशं अशनादिकं ददतीं स्त्रियं प्रति साधुः किंवदे दित्याह । तक्तपानं साधुपा एक दानार्थं यत्प्रकल्पितं तत्संयतानामकल्पिकं न कल्पते गृहीतुं । यतः कार-. पादेवं ततो ददतीं स्त्रियं प्रति वदेत् साधुर्यन्न मम कल्पते तादृशमिति ॥ ४५ ॥
-
( टीका.) असणं ति सूत्रम् । एवं पुष्यार्थं प्रकृतं नाम साधुवादानङ्गीकरणेन यत्पुयार्थं कृतमिति । अत्राह । पुण्यार्थप्रकृतपरित्यागे शिष्टकुलेषु वस्तुतो निक्षाया हणमेव । शिष्टानां पुष्यार्थमेव पाकप्रवृत्तेः । तथाहि । न पितृकर्मादिव्यपोहेनात्मार्थमेव शुद्धसत्त्ववत्प्रवर्तन्ते शिष्टा इति । नैतदेवम् । अभिप्रायापरिज्ञानात् स्वजोग्या - तिरिक्तस्य देयस्यैव पुष्यार्थकृतस्य निषेधात् । स्वनृत्यजोग्यस्य पुनरुचितप्रमाणस्येत्वरयदृच्छादेयस्य कुशलप्रणिधानकृतस्याप्य निषेधादिति । ऐतेनादेयदानानावः प्रत्युक्तः । देयस्यैव यवादानानुपपत्तेः । कदाचिदपि वा दाने यहछादानोपपत्तेः । तथा व्यवहारदर्शनात् । श्रनीदृशस्यैव प्रतिषेधात् । तदारम्जदोषेण योगात् । यदृष्छादाने तु तदावेऽप्यारम्भप्रवृत्तेः नासौ तदर्थ इत्यारम्नदोषायोगात् । दृश्यते च कदाचित्सूतादाविव सर्वेभ्य एव प्रदान विकला शिष्टाजिमतानामपि पाकप्रवृत्तिरिति । विहितानुष्ठानत्वाच्च तथाविधग्रहणान्न दोष इत्यलं प्रसङ्गेन । गमनिकामात्र फलत्वायासस्येति ॥ ४ ॥
तं वेत्तपाणं तु, संजयाण कप्पियं ॥
दितिच्प्रं पडिप्राइके, न मे कप्पइ तारिसं ॥ ५० ॥
( वचूरिः ) तं जवे इत्यादि पूर्ववत् ॥ ५० ॥
( अर्थ. ) ( तं जवे इत्यादि गाथानो अर्थ पूर्ववत् जाणवो. ) तेवुं असूतुं अन्नपान साधुने कल्पे नहि. माटे तेवा अन्नपानने आपनारी श्राविकाने साधु " मने ए कल्पे नहि " एम कहे. ५० ॥
( दीपिका. ) पुनः कीदृशं न गृहीयादित्यत श्राह । साधुः पुण्यार्थं प्रकृतं न गृहीयात् । कोऽर्थः । साधुवादानङ्गीकारेण यत्पुष्यार्थं प्रकृतम् । शेषं गाथाप्रयव्याख्यानं पूर्ववज्ज्ञेयम् ॥ ५० ॥
( टीका. ) तं जवे त्ति सूत्रम् । प्रतिषेधः पूर्ववत् ॥ ५० ॥
Jain Education International
असणं पाणगं वा वि, खाइमं साइमं तदा ॥
जं जाणिक सुणिका वा, वणिमठा पगमं इमं ॥ ५१ ॥
( अवचूरिः ) वनीपकार्थम् । वनीपकाः कृपणाः ॥ ५१ ॥
For Private Personal Use Only
www.jainelibrary.org
