________________
दशवैकालिके पञ्चमाध्ययनम् ।
२६३ (अवचूरिः) एमकं मेषं, दारकं वालकं, श्वानं, वत्सकं वापि, कुप्रवृषनं, कोष्ठके उबध्य पन्नयां न प्रविशेत् व्यूह्य वा प्रेर्य वा संयतः साधुः ॥२॥
(अर्थ.) तथा गोचरीए गएलो साधु ( कुठए के० ) कोष्ठके एटले जे घरमां प्रवेश करवो होय ते घरना छारमा ( एलगं के० ) एडकं एटले बकरो होय, तथा ( दारगं के ) दारकं एटले बालक होय, तथा ( साणं के०) श्वानं एटले कूतरो होय, तथा (वडगं वा वि के०) वत्सकं वापि एटले वाबडो होय, तेने पगथी (जवंघिया के) उवंध्य एटले उलंघन करीने (व के०) वा एटले अथवा (विहिताणं के० ) व्यूह्य एटले काढी मूकीने अथवा उगमीने (न पविसे के) न प्रविशेत् एटले प्रवेश करे नहीं. कारण के, तेथी पोताना संयमनी विराधना थाय. वली लघुत्व पण पामे. ॥ २५ ॥
(दीपिका.) पुनः किंच संयतः साधुः एलकं मेषं, दारकं बालकं, श्वानं मएमलं, वत्सकं वापि कुमवृषनलक्षणं कोष्ठके उबद्ध्य पञ्जयां न प्रविशेत् । व्यूह्य वा प्रेर्य न प्रविशेत् । आत्मसंयमविराधनादोषाहाघवाचेति ॥२२॥
(टीका.) किंच एलगं ति सूत्रम् । एमकं मेषं, दारकं बालं, श्वानं ममलं,वत्सकं वापि कुपवृषनलक्षणं कोष्ठके उन्नध्य पड्यां न प्रविशेत् । व्यूह्य वा प्रेर्य वेत्यर्थः। आत्मसंयमविराधनादोषाहाघवाञ्चेति सूत्रार्थः ॥ १२॥
असंसत्तं पलोइजा, नाश्दूरा वलोपए॥
उप्फुल्लं न विनिनाए, निअहिज अयंपिरो॥२३॥ (अवचूरिः ) मार्ग एव विशेषमाह असंसक्तं प्रलोकयेत् । न स्त्रीदृष्टेदृष्टिं मीलयेत् । रागोत्पत्तिसंचवात् । नातिदूरं विलोकयेत् । दायकस्यागमनमात्रं प्रदेशं प्रलोकयेत् । परतश्चौरादिशङ्का स्यात् । उत्फुलं विकसितलोचनं न निरीदेत । निवर्तेतालब्धे सति साधुम्रहादजल्पन् दीनवचनमनुच्चरन् ॥ २३॥
(अर्थ.) वली गोचरी जतां केवी रीते वर्ते ते कहे जे. (असंसत्तं के०) असंसक्तं एटले स्त्रीजाति उपर आसक्ति न राखता ( पलोश्जा के०) प्रलोकयेत् एटले अवलोकन करे, एटले स्त्री जातिनी दृष्टि साथें दृष्टि मेलवे नहीं. आसक्तपणे जुवे नहीं. कारण, तेथी गृहस्थने शंका उपजे, वली कामविकार पण थाय, अने लोकापवाद थाय. तथा (नाश्दूरा वलोपए के०) नातिदूरादवलोकयेत् एटले अतिदूर गृहस्थनी वस्तु पडी होय तो ते प्रत्ये जुवे नहीं, गृहस्थना घरमा आगलपाबल जुवे
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
