________________
१२ राय धनपतसिंघ बदाउरका जैनागमसंग्रह नाग तेतालीसमा. उपयुक्तः।नोश्रागमतस्त्विदमेव दशकालिकं नोशब्दस्य देशवचनस्वात्। एवं नोश्रागमतो इशरीरजव्यशरीरव्यतिरिक्तो अव्यश्रुतस्कन्धः सचेतनादिः। तत्र सचित्तो हिपदादिः । श्रचित्तो रिप्रदेशिकादिः । मिश्रः सेनादिर्देशादिरिति । तथा नावस्कन्ध. स्त्वागमतस्तदर्थोपयोगपरिणाम एव । नोवागमतस्तु दशकालिकश्रुतस्कन्ध एवेति नो. शब्दस्य देशवचनत्वादिति।श्दानीमध्ययनोद्देशकन्यासप्रस्तावः।तंचानुयोगहारप्रक्रमायातं प्रत्यध्ययनं यथासंजवमोघनिष्पन्नं निदेपे लाघवार्थं वदयाम इति । ततश्च यमुक्तं " दसकाविय सुअखंध, अक्षयणुदेस णिरिकविलं ॥" अनुयोगोऽस्य कर्तव्य इति तदंशतः संपादितमिति।सांप्रतं प्रस्तुतशास्त्रसमुबानवक्तव्यतानिधित्सयाह ॥ जेण व जं च पडुच्चा, जत्तो जावंति जह य ते उविया ॥ सो तं च त ताणि य, तहा य कमसो कहेयत्वं ॥१३॥व्याख्या॥ येन वाचार्येण यहा वस्तुप्रतीत्याङ्गीकृत्य यतश्चात्मप्रवादादिपूर्वतो यावन्ति वाध्ययनानि यथा च येन प्रकारेण तान्यध्ययनानि स्थापितानि न्यस्तानि स चाचार्यः तच्च वस्तु ततस्तस्मात्पूर्वात् तानि चाध्ययनानि तथाच तेनैव प्रकारेण क्रमशः क्रमेणानुपूर्त्या कथयितव्यं प्रतिपादयितव्यमिति गाथासमासार्थः। अवयवार्थं तु प्रतिकारं नियुक्तिकार एव यथावसरं वक्ष्यति । तत्राधिकृतशास्त्रकर्तुः स्तवहारेणाद्यधारावयवार्थप्रतिपादनायाह ॥ सेyनवं गणहरं, जिणपडिमादसणेण पडिबुझं ॥ मणगपिअरं दसका-लियस्स निघूहगं वंदे ॥१४॥ दारं ॥१॥सेचंजवमिति नाम । गणधरमिति अनुत्तरझानदर्शनादिधर्मगणं धारयतीतिगणधरस्तं, जिनप्रतिमादर्शनेन प्रतिबुझं तत्र रागद्वेषकषायेन्जियपरीषहोपसर्गादिजेतृत्वाङिनस्तस्य प्रतिमा सन्नावस्थापनारूपा तस्या दर्शन मिति समासः । तेन हेतुजूतेन प्रतिबुझं मिथ्यात्वाझाननिप्रापगमेन सम्यक्त्वविकाशं प्राप्त, मनकपितरमिति मनकाख्यापत्यजनकं, दशकालिकस्य प्रानिरूपितादरार्थस्य निर्वृहकं पूर्वगतोड़तार्थविरचनाकर्तारं वन्दे स्तौमि इति गाथाक्षरार्थः। जावार्थः कथानकादवसेयस्तञ्चेदम् । “ एक वझमाणसामिस्स चरमतिबगरस्स सीसो तिबसामी सुहम्मो नाम गणधरो श्रासी । तस्स वि जंबू पामो तस्स विय पनवोत्ति । तस्सन्नया कया पुत्वरत्तावरत्तम्मि चिंता समुप्पन्ना को मे गणहरो होऊत्ति । अप्पणो गणे य संघे य सवर्ड जवळगो कउँ । ण दीसई को अवोछित्तिकरो । ताहे गारळेसु उवउत्तो । उवउंगे कए रायगिहे सेचंजवं माहणं जन्नं जयमाणं पास। ताहे रायगिहं गरं आगंतूणं संघाडयं वावारे जनवाडं गंतुं जिकहा धम्मलाह।तब तुब्ने अतिबाविजिहिह ताहे तुब्ने नणियह। "अहो कष्टं तत्वं न ज्ञायते” इति । तर्ज गया साहू । अतिबाविया अ तेहिं . १ 'पहवेइ' इति पाठान्तरम् ।..
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org