________________
३७३
पद्मपुराणम् ।
पञ्चपञ्चाशत्तमं पर्व |
प्रदेशान्तरमेतस्मिन् प्रतीहारेण भाषिते । सन्मंत्रो मंत्रिभिः सार्द्ध पद्मस्यैवमजायत ॥ ५१ ॥ मतिकान्तोऽब्रवीत् कदाचिच्छद्मनैषकः । प्रेषितः स्यादशास्येन विचित्रं हि नृपेहितम् ||५२ || परस्पराभिघाताद्वा कलुषत्वमुपागतम् । प्रसादं पुनरप्येति कुलं जलमिव ध्रुवम् ॥ ५३ ॥ ततो मतिसमुद्रेण जगदे मतिशालिना । विरोधो हि तयोर्जातः श्रूयते जनवक्रतः ॥ ५४ ॥ धर्मको महानीतिः शास्त्रांबुक्षालिताशयः । अनुग्रहपरो नित्यं श्रूयते हि विभीषणः ।। ५५ ।। सोदर्य कारणं नात्र कर्महेतुः पृथक् पृथक् । सततं तत्प्रभावेन स्थिता जगति चित्रता ॥ ५६ ॥ प्रकृतेऽस्मिन् त्वमाख्यानं श्रुतौ कुरुत नैमिषे । गिरिगोभूतिनामानावभूतां वटुकौ किल ॥५७॥ तस्मिंश्च सूर्यदेवस्य राज्ञी नाम्ना मतिप्रिया । अददाद् व्रतकं ताभ्यामिदं सुकृतवांच्छया ||१८|| ओदनच्छादिते हेमपूर्ण पृथुकपालिके । गिरिः सुवर्णमालोक्य लोभादितरमक्षणोत् ॥ ५९ ॥ अन्यच्च खलु कौशाम्ब्यां वणिग्नाम्ना वृहद्धनः । तद्भार्या कुरुविंदाख्या तस्य पुत्रौ बभूवतुः ६० अहिदेव महादेवौ तौ मृते जनके गतौ । समुद्रे ( सुधनौ ) यानपात्रेण विभवच्छेद भीरुकौ ||६१ || सर्वभाण्डेन तौ रत्नमेकमानयतां परम् । यस्य तज्जायते हस्ते स जिघांसति हीतरम् ।। ६२ ।। परस्परं च दुश्चिन्तां तौ विवेद्य समं गतौ । मात्रे चानीय तद्रत्नं विरागाभ्यां समर्पितम् ॥ ६३ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
