________________
पद्मपुराणम् ।
२०१
एकोनचत्वारिंशत्तम पर्व ।
वातेहितांवरव्याजादरकांडमदर्शयत् । मारस्यांतः पुरस्थानं लावण्यरसंनिर्भरं ॥ १८९ ॥ समाधानोपदेशेन कुंकुमद्रवपिंजरं । मारवारणकुंभामं तथा वक्षसिजद्वयं ॥ १९० ॥ कुसुमग्रहणव्याजासस्तनीविरतगृहं । नाभिमण्डलमुत्तेजः कक्षोद्देशं च सुन्दरी ॥ १९१ ॥ अज्ञानयोगमेतस्य भित्त्या लोचनमानसे | अपप्ततां प्रदेशेषु तेषु तस्याः सुबन्धने ।। १९२ ॥ ताडितः स्मरवाणैश्च समुच्छायसमाकुलः । गत्वा शनैरपृच्छत्तां त्वं बाले कात्र वर्तसे ॥ १९३ ॥ संध्याकालेऽत्र ये केचित्प्राणिनः क्षुद्रका अपि । आलयं स्वं निषेवन्ते ननु त्वं सुकुमारिका १९४ सावोचन्मधुरैवर्णैः भिदंती हृदयस्थली । लीलया बाहुलतिकामुन्नयंती मुखं प्रति ।। १९५ ।। चलनीलोत्पलच्छाये धारयंती विलोचने । किंचिदैन्यमिव प्राप्ता बहुावस्फुताधरा ॥ १९६॥ श्रृणु ! नाथ ! दयाधार ! शरणागतवत्सल ! अंबयाऽहं विना दोषादद्य निर्वासिता गृहात् १९७ कषायप्रावृता चाहं भवदीयामिमां स्थितिं । आचरामि प्रसादं मे कुरुनाथानुमोदनात् ॥१९८॥ शुश्रूषां भवतः कृत्वा दिवा नक्तं च सक्तया । इह लोको मया लब्धः परलोकश्च जायते॥१९९।। किं तद्धर्मार्थकामेषु न यद्भवति लभ्यते । निधानमसि काम्यानां मया पुण्येन वीक्षितः॥२०॥ इति संभाषिते तस्याः विज्ञाय प्रगुणं मनः । स्मरेण दह्यमानोऽसावब्रवीदिति वित्तु वः ॥२०१॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
