________________
पद्मपुराणम् ।
१९९
एकोनचत्वारिंशत्तमं पर्व ।
उपाध्यायेन चानीतौ सुचिरात्पितुरंतिकं । दृष्टा योग्य नरेंद्रेण यथाकामं स पूजितः ॥ १६३ ॥ आवयोः किल दारार्थं पित्रा सामंतकन्यकाः । आनायिता इति श्रोत्र-पथं वार्ता तयोगता १६४ ततस्तां परया त्या वाह्यालीं गंतुमुद्यतौ । वातायनस्थितां कन्यां पुरशोभामपश्यतां ।। १६५ ।। तत्संगमार्थमन्योन्यं मानसे कुरुतां वधं । ततश्च वंदिनो वक्त्रादिति शब्दः समुत्थितः ॥ १६६ ॥ साकं विमलया देव्या श्रीमान् क्षेमंकरो नृपः । चिरं जयति यस्यैतौ तनयौ त्रिदशोपमौ ॥ १६७॥ वातायनस्थितैषापि कन्यका कमलोत्सवा | जयति भ्रातरावेतौ यस्याश्चारुगुणोत्कटौ ॥ १६८ ॥ ततस्तौ तद्विरो ज्ञात्वा सोदरैषावयोरिति । वैराग्यं परमं प्राप्ताविति चिंतामुपागतौ ॥ १६९ ॥ धिग्धिग्धिगित्यंतं पापमस्माभिरीहितं । अहो मोहस्य दारुण्यं सोदरा येनकांक्षिता ।। १७० ।। चितयित्वा प्रमादेन दुःखमस्माकमीदृशं । कुर्वेति ये सदा कार्य तेषान्त्वत्यन्त साहसम् ॥ १७१ ॥ असारोयमहोत्यन्तं संसारो दुःखपूरितः । यत्र नामेदृशा भावाः जायंते पापकर्मणाम् ॥ १७२ ॥ कुतोयपुण्यतः क्षिप्रं चेतनो नरकं व्रजेत् । सम्प्राप्य बोधमस्माभिः सद्वृत्तश्चित्तमुत्तमं ॥ १७३॥ इति संचित्य संत्वष्व मातरं दुःखमूच्छितां । स्नेहाकुलं च पितरं दीक्षां दैवाससीं श्रितौ ॥ १७४॥ नभोविहरणीं लब्धि प्राप्य तौ सुतपोधनौ । आहिषांतां जगन्मान्यां जिनतीर्थाभिपूजितां १७५
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
