________________
पद्मपुराणम् ।
अष्टत्रिंशत्तमं पर्व।
ततो लक्ष्मीधरोवाचि राज्ञा पुरुषपुंगव । त्वया दुहितुरिच्छामि पाणिग्रहणमीक्षितुं ।। १२१ ।। सोऽयोचन्न गरस्यास्य प्रदेशे निकट मम | ज्येष्ठस्तिष्ठति तं पृच्छ स जानाति यथोचितं ।१२२॥ ततः स्यंदनमारोप जितपद्मां सलक्ष्मणां । संदारवंधुरभ्यासं प्रतस्थे तस्य सादरः ।। १२३ ॥ ततः क्षुब्धापगानाथनिर्घोषप्रतिमध्वनि । श्रुत्वा वीक्ष्य विशालं च धूलीपटलमुद्गतं ॥ १२४ ॥ जानुन्यस्तमुहुःस्रस्त करा कृच्छात्समुत्थिता । सीता जगाद संत्रांता गिरा प्रस्खलिता मुहुः १२५ कृतं सौमित्रिणा नूनं राघवोद्धतचेष्टितं । आशेयमाकुलात्यन्तं दृश्यते कृत्यमाश्रय ॥ १२६ ॥ आश्लिष्य जानकी देवि माभैषीरिति शब्दयन् । उत्तस्थौ राघवः क्षिप्रं दृष्टिं धनुषि पातयन् १२७ तावच नरवृंदस्य महतः स्थितमग्रतः । सुतारगीतनिस्तानमीक्षांचकेंगनाजनं ॥ १२८॥ क्रमेण गच्छतश्चास्य प्रत्यासत्तिं मनोहराः । विभ्रमाः समदृश्यंत सुदारावयवोत्थिताः ॥ १२९ ।। नृत्यंतं च समालोक्य तारनूपुरसिंजितं । विश्रब्धः सीतया साकं पमः पुनरूपाविशत् ॥ १३० ॥ स्त्रियो मंगलहस्तास्तं सर्वालंकारभूषिताः । डुढौकिरेऽतिहारिण्यः समदस्फीतलोचनाः ।।१३१॥ रथादुत्तीय पद्मास्यः सहितो जितपद्मया। पतिः पपात पनायाः पयस्य चरणौ दुतं ॥ १३२ ॥ पद्मस्य प्रणतिं कृत्वा सीताया अपि सत्रपः । निविश्य नातिनिकटे पद्मस्य विनयी स्थितः१३३
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org