________________
पद्मपुराणम् ।
१३८
पंचत्रित्तमं पर्व ।
अरण्ये तत्र निस्तोये सीतात्यंतश्रमान्विता । जगाद राघवं नाथ कंठशोषो ममोत्तमः ॥ ३ ॥ यथा भवशतैः खिन्नो भव्यो दर्शनमर्हतः । वांछत्येवमहं तीव्रतृष्णयाकुलिता जलं ॥ ४ ॥ इत्युक्ता वार्यमाणापि निषण्णा सुतरोरधः । रामेण जगदे देवि विषादं मागमः शुभे ॥ ५ ॥ आसन्नोयं महाग्रामो दृश्यते विकटालयः । उत्तिष्ठाशु प्रयामोऽत्र शिशिरं वारि पश्यति ॥ ६ ॥ एवमुक्त तथा स्वैरं स्वैरं प्रास्थितया समं । प्राप्तौ तावरुणग्रामं महाधनकुटुंबिकं ॥ ७ ॥ आहिताग्निर्द्विजस्तत्र कपिलो नाम विश्रुतः । गेहे तस्यावतीर्णौ तौ यथाक्रममुपागते ॥ ८ ॥ अत्राग्निहोत्रशालायामपनीय श्रमं क्षणं । तद्ब्राह्मण्या जलं दत्तं पपौ सीता सुशीतलं ॥ ९ ॥ यावत्तिष्ठति ते तत्र द्विजस्तावदरण्यतः । विल्वाश्वत्थपलाशैघोभारवाही समागतः ॥ १० ॥ दावानलसमं यस्य मानसं नित्यकोपिनः । कालकूटविषं वाक्यमुलुकसदृशं मुखं ॥ ११ ॥ कमंडलुशिखाकूर्चवालसूत्रादिभिः परं । विभ्राणः कुटिलं वेषमुंछवृत्ति भजन् किल ॥ दृष्ट्वा तान्कुपितोऽत्यंतभ्रुकुटीकुटिलाननः । उवाच ब्राह्मणी वाचा तक्षन्निव सुतीक्ष्णया ।। १३ ।। अयि पापे किमित्येषामिह दत्तं प्रवेशनं । प्रयच्छाम्यद्य ते दुष्टे बंधं गोरपि दुस्सहं ॥ पश्येमे निपा धृष्टाः केपि पांशु पांडुका | अग्निहोत्रकुटीं पापा कुर्वेत्युपहतां मम ॥
१२ ॥
१४ ॥
१५ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
