________________
६३६ दितीये सूत्रकृतांगे वितीय श्रुतस्कंधे प्रथमाध्ययनं.
अर्थ-(इणमेवनवणीयतरागं के०) था जे आगल कहेशे ते घणाज बासन्न ढुकडा व जे. (तंजहा के०) ते कहेले. (मायामे के०) माता महारी, पिता महारो, नाइ म हारो, बहेन महारी,नार्या एटले स्त्री महारी,पुत्र महारा धूता एटले बेटी महारी, पेसा एटले दास महारा, ( नन्नामे के०) मित्र महारा सखाइमहारा, अथवा पोत्रा तथा न्यातमहारी (सुन्हामेके०) स्नुषा एटले पुत्रनी वदु महारी, (पियामेके०) प्रिय (सहामे के०) सखा (सुहामेके०) सुहृत् एटले सऊन महारा, (सयासंगथसंथुयामेके०) स्वजन संस्तुत श्वशुरकुलादिक पितरियादिक ए सर्व महारा,तथा जेनी साथे घणो बालाप संला प परिचय थाय ते सर्व महारा, (एतेखलुममणायके) ए सर्व निश्चे थकी महारा झाति ना घणाज टूकडा संबंधीजे. अने (अहमवि के०) ढुंपण ( एतेसिं के० ) एहोनो बूं ए मने उपकार करशे, हुँ एने उपकार करीश. ( एवं के०) एरीते (सेमेहावि के०) ते पंमित (पुत्वमेव के०) पूर्वे (अप्पणा के०) पोताना आत्माने विषे (एवंसमनि जाणेजा के० ) एम समस्त प्रकारे जाणे मनमांहे विचारे जे, (इहरखलुमम के० )
आ नवने विषे निश्चे मुजने (अन्नयरे के ) अनेरो कोश (उरकेरोयांतकेसमुपलेजाथ णिजावरकेणोसुहे के० ) सुःख शूलादिक असाध्य रोग अनिष्ट यावत् फुःख कारी,अने नथी जेमां लेशमात्र सुख एवा रोगादिक उपने थके तेवारे ते पुरुष ते कुःखे ःखित बतो, (सेहंताके) माता पितादिक ज्ञाति गोत्री स्वजनादिकने प्रार्थना करे के, (नयंतारोके०) अहो नय थकी राखनारा एवा (गाय के०) झाति गोत्रीन ! (इम के) एम (म म के०) मने (अन्नयरं के) अनेरो कुःख रोगातंक शूलादिक उपमुंडे ते तमो वहें ची व्यो. केमके ए अनिष्टकारी ज्यांसुधि लवलेश मात्र सुख नही (तहिंस्कामिवा के० ) तेवा ःखे करी अत्यंत उखी सोचुडं, यावत् पीडा अनुनबुबु. (इमानपंथन्न यरातोउरकातो के०) एमज अनेरे ऊःखे अत्यंत सुःखीनु, शोक परिताप पीडा अनुन,
, ते कारणे ए :रक तथा रोग थांतक थकी मुजने (परिमोएह के० ) मूकावो. प रंतु अनिष्टकारी ज्यांसुधि जेमांहे लेश मात्र सुख नथी एवा फुःख थकी मूकाववाने (एवमेवणोलपुवंनवश्के) एरीते ते अर्थ मागतोलीये नही एटले ते उःखने वहेंचीलीये नही अर्थात् ते झाती, गोत्री, तेने फुःख थकीमूकववाने समर्थ नथाय.॥३॥ (तेसिंवावि जयंताराणं के ) अथवा ते नयथकी राखनारा एवा जे (ममणाययाणं के०) महा रा झाति, गोत्री, तेने पण अनेरो कोइएक फुःख रोगांतक उपजे ते केवो उपजे तोके अनिष्टकारी यावत् नथी जेमा लेशमात्र सुख एवो रोग उपने थके ढुंपण ते जयथकी राखनार थश्श झाती गोत्रीयोनो कुःख रोगातंक वहेची लश्श, कारणके तेवा अनिष्टकारी जेमाहे लेशमात्र सुख नथी एवा उःख थकी महारा ज्ञाती गोत्री सुखी थाय यावत्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org