________________
३२०
श्री आत्ममबोध.
" जेमनी बुद्धि तीव्र वैराग्यमां निमग्न थयेली छे, जेमणे कषायरुपी सर्व शत्रुने सूक्ष्म कर दीधा बे, जेमनो स्वभाव सरल छे ने जेमणे पोताना मनने अनुकूल करेलुं बे, एवा जन्य प्राणी उत्तम एवा मुनिधर्मने भजे बे." १ लोकमां अमंद वैराग्य ए विशेषण आपलं बे, ते उपरथी सिक या छे के रोगादिजन्य एवा कण मात्र रहेनारा वैराग्यवमे कां पण सिद्धि थती नथी, एम सूचयुं बे.
66
वळी कांबे के, -
--
रोगेण व सोगेण व, डुकेण व जं जमाण उल्लस । मग्गति न वेरग्गं तं विबुहा अप्पकालंति " ॥ १ ॥ सुदिअस्सव्व हिस्सव, जं वेरग्गं नवे विवेषणं । पायं प्रपञ्च्चयंवा, तं चिय चारिततस्बीत्र्यं " ॥ २ ॥
“ तेवा वैराग्यने पंति पुरुषो मागता नथी के जे वैराग्य निर्विवेकी पुरुषोने कासश्वासादि रोगथी, पुत्र वियोगादि शोकथी ने वध बंधादिकना योगथी उत्पन्न थाय बे. वळी या सारसंसारने धिक्कार बे, कारण के, रोग, शोक यदि घणां कष्टो मां रहेला छे एवी विचारणामय वैराग्य जेमां उल्लास पामे वा वैराग्यने पंदित पुरुषो इच्छता नथी, जेथी तेवं वैराग्य सर्व विर तिने अयोग्य बे. १
तेवा वैराग्यनी योग्यता शाथी थाय छे ? ते कहे बे-तेवा वैराग्यनुं प काल सुधी स्थायीपांडे, तेमज रोगादिकनी निवृत्ति थतां तेवा वैराग्यनी पण निवृत्ति थइ जाय बे, माटे उत्तम बुद्धिवाला पुरुषोए तेयुं वैराग्य इच्छवा योग्य नथी. अहीं प्रश्न करे छे के, “त्यारे सर्व विरतिने योग्य केवं वैराग्य होय ? " तेना उत्तरमां कहे छेके, सुखी अथवा दुःखी जनने जे वैराग्य थाय, तेवंज वैराग्य अनश्वर होय, कारण के, विवेकना मूलपणाने लइने सर्व दुःखादिकनी निवृत्ति थतां वैराग्य पण निवृत्ति पामतुं नथी, तेथी ए वैराग्य चारित्ररूपी वृहने उत्पन्न करवानुं कारण बीजरूप बे. अहिं चारित्रने छनी उपमा आपली छे, ते सम्य
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
