________________
द्वितीय प्रकाश.
आ लौकिक दृष्टांतनो उपनय आत्मा उपर आ प्रमाणे घटे जे. आ संसाररुपी नगरमां दरिबी ब्राह्मणरुप सुखी संसारी जीव रहे . तेने सत् कार्यमां प्रेरणा करनारी जे स्त्री ते सुमति समजवी. जे राजा ते तीर्थकरादि सद्गुरु समजवा. तेत्रो धर्मरुपी धनना दातार . जे नंमार कह्यो, ते आ मनुष्य जव समजवो. कारण के, ते विना धर्मरुपी धननी प्राप्ति थती नथी. जे आयुष्य ते सूर्य समजवो. जे सूर्य अस्त पाम्या अगाउ धन ग्रहण करवानी आझा हती, ते आयुष्यनो दय थया अगान धर्म करवानी गुरुनी आज्ञा समजवानी , तेने माटे कडं डे के," जरा जाव न पीडेश, वाहि जाव न वढ्इ। जाव न दियहाणी, ताव धम्मं समायरे” ॥ १ ॥
" ज्यां सुधी जरा आवी नथी, ज्यां सुधी व्याधि वृछि पाम्यो नथ। अने ज्यां सुधी इंजियोनी हानि थइ नथी, त्यां सुधी धर्मनुं आचरण करवू." ?
वत्री जेम ते ब्राह्मण ‘दिवस हजु घणो छ' एम मानी निजा, नाटक अने कौतुको जोवाना प्रमादमां आसक्त थतां धननी प्राप्ति करी शक्यो नहीं, अने पछी पश्चात्तापमा परी गयो. तेम प्रमादी जीव आयुष्य होय त्यां सुधी प्रमादमां पमी पठी आयुष्य पूर्ण थतां धर्मकृत्य न करतां गत्यंतरमा जइ सुःखे पीमित थ पश्चात्ताप करे ने जेमके-"अहो! हुं पूर्व नवे विषयोमा मग्न थइ पमयो सर्व प्रकारनी सामग्री उतां में जैनधर्म आराध्यो नहीं." आ प्रमाणे ए दरिजी ब्राह्मणनो उपनय समजवानो . अवसर गुमाव्या पली कांई पण कार्य सिफ थतुं नथी, माटे हे नव्यजनो! प्रथमथीज प्रमादनो त्याग करी स्वधर्म पालवाने तत्पर थाओ. जेथी सर्व इष्ट सिधि प्राप्त थशे. आ प्रकारनुं श्रावकपणुं प्राप्त करवानी श्च्छावाला नव्य पुरुषोंए निन्हावादिक कुदृष्टिओना वचनमा विश्वासी थ, न
जोइए. "जनस्य सत्कांचनकंकणघ्यी-निर्मापकस्योपनयं निशम्य सः।
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org