Atmprabodh

SR No.: 003647
Original Sutra Author: N/A
Author: Jinlabhsuri, Zaverchand Bhaichand Shah
Publisher: Atmanand Jain Sabha
Publication Year: 1912
Total Pages: 464
Language: Hindi, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 23 MB

Page 322

२००
श्री आत्मबोध.
व्यापारमां एवा जोमी दीधा के जेथी तेमने आहार विना पांच रात्रिय प्रसार थइ गइ. ते पछी छठे दिवसे रात्रे तेना कुटिलमति पिताए आ प्रमाणे सारा वचनोथी कहूं, 66 वत्सो, जे कार्य मने अनुकूल ने सुखदायक होय ते तमारे इष्ट हो जाइए. आवी प्रतीति धारण करी हुं तमोने जे कहुं, ते प्रमाणे तमारे करवं वली तमे रात्रिभोजननो त्याग कर्यो छे, ए वात मारा जाणवामां नथी, नहीं तो हुं तमोने एवा क्लेशकारी व्यापारना कार्योंमां शामाटे जोकुं ? तमोए - ला दिवस जोजन कर्यु नहीं, तेथी तमारी माताए पण जोजन कर्यु नथी. तेएने पण जे बो उपवास थयो छे, ते ब उपवास ब मास जेवा य‍ पमचा बे, तमारी या नानी व्हेन पण अन्न न पामवाथी अति ग्लान शरीरवाली थ‍ गइ बे. में ज्यारे तेलीना शरीरनी ग्लानि थवानुं कारण पूड्यं त्यारे तमारी माता तमारो सर्व वृत्तांत मने जान्यो. माटे तमारे हवे ] बालिका उपर दया बावी जोजन कर जोइए एटले तमारी माता पण जमे. वळी पंकित पुरुषो रात्रिना पेहेला पोरने प्रदोष कहे बेने पावला पोहोरने प्रत्यूष कa ने तेज कारणथी रात्रि लोकोमां त्रियामा कहेवाय बे. ते अपेक्षाए जे रात्रिमुखे जोजन करवं, ते निशाजोजन कहेवातुं नथी. "
याप्रमाणे पितानी वाणीथी जेने भारे क्षुधा लागी छे. तेथी विद्ववल थयेलो हंस केशवनी सन्मुख जोवा लाग्यो. पोताना मोटा जाइ हंसने कायर थयेतो जोइ पोते निश्चल चित्तवालो थइ पिता प्रति या प्रमाणे बोल्यो - " पिताजी, जे कां तमने सुखदायक होय, ते हुं करूं, पण जे मने पाप रूप होय ते तमने सुखने माटे शुं थाय ? वली जे तमे माता वगेरेना वात्सल्य विषे कहोबो ते वात्सल्य धर्मकार्यमा शल्यरूप बे; कारणके सर्व लोक पोताना करला कर्मना फलने जोगवे छे. ते कारणे कोण कोने माटे पापकर्म करे ? वली जे तमे त्रियामानं स्वरुप कहुँ, ते तो कथनमात्र बे. तत्त्वथी तो दिवसना मुखेने अंते रहेतुं जे मुहूर्त्तते रात्रिनुं समीपवर्त्तिं होवाथी रात्रि तुव्यज बे, माटे तेमां उत्तमबुद्धिवाला भोजन न कर जोइए, अने हमलां तो रात्रिज बे, तेथी तेमां तो कदि पण भोजन थायज नहीं. पिताजी, तमारे मने ते विषयमां वारंवार कहेतुं नहीं." या प्रमाणे केशवनुं वचन सांगळी यशोधने क्रोधातुर थइने केशवने या प्रमाणे कर्छु, “अरे दुर्विनीत, जो तुं मारुं वचन उल्लंघेडे, तो मारी दृष्टिथी दूर जा.
"