________________
श्री आत्मप्रबोध.
आ व्रत उपर दृष्टांत कहे जे. जेने नरकावास नजीक छे, एवो क्रूरमति चमकोशिक सर्प देशावका शिक व्रतवमे तत्काल आउमे देवलोके गयो हतो.
चंडकौशिकनी कथा. कोइ क्षपक ( तापस ) मुनि मासोपवासना पारणाने दिवसे शिष्य सहित आहारने माटे मार्गमां जता हता. तेवामां तेमना चरणना तन्त्र नीचे एक देमकी चंपाइ गइ. ते वखते शिष्ये कह्यु, “ स्वामिन् , तमोए आ देमकी चगदी नांखी, माटे मिथ्या पुष्कृत आपो." शिष्यना आवा वचनो सांभळी ते मुनिने कषाय उत्पन्न थइ आव्यो. तेथी ते दपक तापसे ते मर्दन करेनी देमकी लोकोने बतावीने शिष्यने का के अरे पुष्टात्मा, आ देमकीतो मरण पामी गर, शं ते में हणी?" त्यारे ते शिष्य गुरुने क्रोधायमान ययता जाण। मौन धरीने रह्यो, कांइपण बोब्यो नहीं. पळी संध्या समये आलोचना करती वखते ते शिष्ये मुनिने ते देमकीनी वात संचारी आपी. ते वरखते मुनिने विशेष क्रोध उप्तन्न थइ आव्यो, तत्काल रजोहरण उपामोने मुनि शिष्यने मारवा दोड्या. तेवामां वचमां एक स्तन आव्यो, तेनी साथे मुनिनुं मस्तक अफलायु, अने फुटी गो, तेथी ते मुनि कालधर्मने पामी गया. मृत्यु पामीने ज्योतिषी देवमां उत्पन्न थया. त्यांथी चवीने ते कनकवल नामना वनने विषे चमकौशिक नामे तापस थयो. ते नवमां पण पृव नवना परिचयथी ते घणोज कपायवान् थयो. एक वखते कोइ राजकुमारो तेना वनमा फलादिक लेवाने आव्या. तेमने जोतांज ते तापस कुहामो लय तेमने हणवाने पाउळ दोड्यो. दोडतां दोमतो तेने पगे स्खलना थतां ते कोइ खामामां पम मृत्यु पामी गयो. पछी तेज आश्रममां दृष्टिविप सर्परुपे उत्पन्न थयो. ते वनमां पूर्वनवना अच्यासही ते अति मूर्छा----मोह पामी कोइ पण मनुष्यनो संचार थवा देतो नहीं. ___एक दिवसे श्रीवीर जगवान उद्मस्थावस्थामा विद्यमान होऽ विचरता विचरता ते वनमा आवी चड्या. त्यां जतां तमने गोवाली लोकोए वार्या, पण तेश्रो लान धारी ते दृष्टिविष सर्पना बिलपासे कायोत्सर्ग करीने रह्या. ते वखते ते सर्प पोताना बीलमाथी बाहेर नीकळ्या मनुने जीतांज तेनामां नग्र कषाय उत्पन्न थइ आव्यो. तत्काल कपायना आवेशथी तेणे प्रन्नुना शरीर उपर मंश मार्यो.
Jain Education Interational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org