________________
द्वितीय प्रकाश.
ते विषे दमदंत महर्षिनुं वृत्तांत.
हस्तिशीर्ष नगरमां दमदंत नामे एक राजा हतो. तेनी पासे घणी उत्कट सेना हती. ते सुखे करीने राज्य करतो हतो. ते समयमां हस्तिनापुर नगग्मां पांaal कौरवो राज्य करता हता. एक वखते राजा दमदंतने ते पात्रोअन कौ खोनी साये राज्यना सीमामानो मोटो कलह उत्पन्न थयो. ते पछी एक दिवसे दमदंत राजा जरासंध राजाना पुत्रनी सेवा अर्थे गयो हतो. ते प्रसंगनो लाग जोइ कौरवो ने पांव पावळथी आवी दमदंतना देशनो जंग कर्यो . आ खबर जा
राजा ददतने भारे क्रोध उत्पन्न थयो. तत्काल ते माटुं सैन्य लइने हस्तिनापुर उपर चमी आव्यो. त्यां ते बनेनी बच्चे मांहोमांही मोटुं युद्ध थयुं दैवयोगे पांकौरवो दमथ भाग गया ने दमदंतनो जय थयो. राजा दमदंत विजयनो डंको वगातो पोताना नगरमां आव्यो.
ते पछी केटलोक काल निर्गमन थया पछी एक वखते राजा दमदंत संध्याकाले पोताना मेहेल उपर आकाश तरफ जोता हता, तेवामां पंचरंगी वादलांओ तेमना जोवामां आव्यां. तेओने क्षणवारमां वीखराइ गयेलां जोइ तेमना हृदयमां वैराग्य जावना प्रगट थ यावी. तेमणे या संसारना ऋणिक स्वरूपनो विचार कर्यो. प्रत्येकबुद्धपणार्थी तेथे सर्व संसारने असार जोड़ तत्कान दीक्षा ग्रहण करी राजा दमदंत त्यांथी विहार करी चाली नीकल्या. गामोगाम विहार करतां हस्तिनापुरनी पासे आव्या. त्यां ते नगरना दरवाजा पासे तेयो कायोत्सर्ग ध्याने रह्या. तेवामां पांरुवो राजवामीए जवा नीकल्या. ते वखते ते मुनि तेमना जोवामां आव्या. पांवोए पोताना सेवकोने पुत्र्युं के, “आ मुनि कोण बे " ? सेवकोए तपास करीने कर्छु, “ ते दमदंत राजर्षि छे. " ते सांजळतांज पांडवो तकाल अश्व उपरथी नीचे उतरी त्यां याव्या अने ते महर्षिने त्रण प्रदक्षिणा करी नमन क ने तेमना उजय प्रकारना बल्लनी प्रशंसा करी त्यांथी आगळ
चाल्या.
२३७
कवार पछी ते मार्गे कौरवो नीकल्या. तेप्रमाथी वृद्ध एवा दुर्योधने ते मुनिने जोइ सेवक पासे तपास करावी. सेवके दमदंत मुनिनुं नाम आयुं, दुर्योधने कघुंके, अरे ! तो आपणो शत्रु है, तेनुं मुख पण जोवुं योग्य
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org