________________
द्वितीयप्रकाश
आ प्रमाणे आ बावीश अनक्ष्यो कहेला ले. परंतु तेटवा बावीशज अलक्ष्य , एम न समजवू; कारण के उपलक्षणथी बीजा पण अनदय कहेवाय जे. जेमके, जेने बे दिवस नबंधन थइ गया होय, रांधेलाचोखाए करी व्याप्त एवं दही तथा पत्र पुष्पादि, जे बहु सावध होय ते वर्जवा.
अटप सावध होय तोपण तेनो नियम करवो. जेमके, “ मारे आदक्षा प्रमाण ओदनादि जमवा." तेवी रीते चित्तनी अत्यंत गृषि-लोबुपता, उन्माद तथा अपवाद वगेरेने उत्पन्न करनारां वस्त्र, आनूपण अने वाहनादिक वर्जबा, अने बाकीनानुं प्रमाण करवू, प्रमाणमां विरतिनी परिणति एटने विरति करवाना परिणाम होय , माटे परिमाण अवश्य करवं.
अहिं केटलाएक अज्ञानी लोको कहे छ के, "श्रा संसारमा शरीरज साररुप बे, माटे ते शरीरने जेम तेम पोषधं जोइए.तेमां नदय अनदयनी कल्पना शा माटे करवी ?" या संबंधे तेमने कहेवार्नु के, तेओ खरेखरा मूखेज जे. कारण के, आ शरीरने बहु प्रकारे पोषण करवामां आवे, तोपण ते शरीरर्नु असारपणुंज होय के तेथी तेवा असार शरीरने अर्थे विवेकी पुरुषोए अजय नक्षण कर नहीं. तेने माटे कर्तुं छे के
" अश् पोसिपि विहडइ, अंते एअं कुमित्तमिव देहं ।
सावज तुज पावं, को तस्स कए समायर" ॥ १॥
"आ शरीर अति पोषण कर्या उतां पण अंते नगरा मित्रनी पेठे विनाश पामी जाय , तेथी तेवा शरीरने माटे सावध जोगववानुं पाप कोण आचरे?"?
हवे दृष्टांत सहित आ व्रत बोधानु फल देखामे ले. " मंसाईणं नियम, धीमं पाणच्चए वि पावंतो।
पावइपरंमिलोए, सुरभोए वंकचुलोव्व" ॥ १॥
"मांसादिकनो नियम बुधिमान् मनुष्य प्राणना त्याग सुधी पण पालन करतो तो परलोकमां वंकचूलनी पेठे देवलोकना सुखने पामे .
Jain Education Interational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org