________________
२१४
श्री आत्मप्रबोध.
मां हिम, करा, माटीने विषे घणा जीवोनी उत्पत्तिनो संभव बे. अने विष तो पोतानेज उपघात करनारुं ने महामोहनुं उत्पादक छे. रात्रिभोजनमां घणा जीवोनो संपात थवानो संभव बे. अने तेथी ते आ जव तथा परनव संबंधी बहु दोषोथी दूषित होवाथी वर्जनीय छे. मसक [ धमण ]ने विषे मगनी
पेठे अगणित बीज रहेला होय ते बहु बीज कहेवाय छे. पेपा बगेरे बहु बीज छे, तेना दरेक बीजमां जीवांनुं उपमर्दन थवानो संभव छे. जे म्लेच्छ कंदादिक ते अनंतकाय छे. तेना बत्रीश जेद बे. तेनी अंदर पण अनंत जीवोनी उत्पत्ति बे. संधान - एटले बोल प्रथाणुं, तेमां पण बहु जीवनी व्याप्ति बे. घोळवमा एलेकाची बाश; दहीं अने दाळना वमा, तेने मिश्र करीने करवामां आवे छे. ते विदल रूप बे. तेमां सूक्ष्म त्रस जीवोनी उत्पत्ति बे, ते केवसिगम्य बे. तेने माटे बृहत्कल्प सूत्रमां क े,
८८
जर मुग्ग मास प्रमुहं विदलं कच्चं मि गोरसे पडइ । ता तस जीवप्पति, जांति दहिए तिदिण नवरिं" ॥१॥
66
मग, अमद, प्रमुख काचा गोरस (दहीं बास मां पजे तेने विदल कहे . मां त्रस जीवनी उत्पत्ति बे, एम प्रभु कहे बे. " १
ताक- एटले गणादिक, ते प्रसिद्ध बे. ते बहु बीज े. तेनुं अतिशय लोकविरुद्ध . तेमां बहु जीवमयपणुं छे. वली ते घणी निषा करनार तथा कामने उद्दीपन करनारा दोषना हेतुरुप बे, माटे वर्जवा योग्य बे.
पोताथी के परथी जेमनुं नाम जणाय नहीं, तेवा अजाण्यां फूल तथा फल वर्जवां; कारण के, तेनी अंदर जीवोनो उपघात रहेलो बे. तेम जे नक्षण करवाथ तृप्ति थाय छे अने तेनो आरंभ मोटो होय, ते तुच्छ फल कहेवाय बे, ते गंगेटक, सींगोमा प्रमुख कोमळ फलो जाणवा. तेथी अनर्थ दंमनो संव बे. एटले थोमा आरंथ श्रावकने गृह व्यवहार चलावतां अनर्थ दंग होतो नथी. चलित रस एटले सभी गयेलुं दुर्गंधी धान्य, (फुगी वळीगयेलुं होवाथी) ते अनंतकाय कहेवाय बे; माटे वर्जवा योग्य बे. सुखकी प्रमुख काल उपरांत रहेल होय ते तथा सभी गयेला दाणा के जेमना वर्ण ने गंधादिक बदलाइ गया होय ते कुत्सित अन्न कहेवाय बे.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org