________________
श्री अत्त्मप्रवोध. नपर दया राखवी, ए चोयुं शौच ने अने जलनुं शौच-ए पांचमुं शौच जे." १
___अहिं सर्व प्रकारना शौचने विषे सत्यता ए प्रधान , माटे तेनुं प्रथम ग्रहण करेलु डे अने जल शौच ए बाह्य वृत्तिपणाथी रहे, चे, माटे तेने बेलु गणेलु जे. ते विषे कह्यु ने के," मुयत्तणंपि मन्ने, सारं सारंजवयणसत्तीओ। निम्ममणं चियवरं, जलंत अंगार सिंगारा” ॥ १॥
" असत्य नाषणवाला अने मर्मने उघाडवादि पाप सहित एवा वचनसंबंधी जे शक्ति, तेनायी मुंगापणुं वधारे सारं , ते जपर दृष्टांत आपे ने के, धगधगता अग्निना अंगारार्थ। शरीरनो जे शृंगार करवो तेना करतां आनूषणनो अनाव होय ते सारो बे. १"
आ कहेवानो आशय एवो डे के, जेम शरीरनी शोना माटे करेलोअंगारानो श्रृंगार नवटो दाहादि अनर्थना हेतुरुष , तेम पोतानी निपुणताने माटे आरंजेलं असत्य वचन नलटुं नरकादिकने विष पामनारं थाय बे-अनेक दुःखोर्ने कारण बने बे, तेनाथी मुंगापणु उत्तम डे.
आ बीजं मृषावाद त्याग रूप व्रत पाट्या अणपाढ्यानुं फल देखाडे छे. " सच्चेण जिओ जायक्ष, अप्पमिहय महुर गहिर वर वयणो । अतिएणं मुहरोगी, हीणसरो मम्मणो मूओ" ॥१॥ ___ सत्यवत वझे जीव आलोकने विषे विश्वास तथा यश- पात्र थाय ने अने परलोकने विषे अप्रतिहत, मधुर अने गंजीर प्रधान एवा वचनोने बोलनारो थायजे. अप्रतिहत एटने वज्रनी पेठे कोठेकाणे स्वलना न पामे तेवू, मधुर एटले परिपक्क सेबमीना रसना पान जेवू, गंजीर एटले जल सहित मेघनी गर्जनानी पेठे अने प्रधान एटले स्पष्ट अदरवालुं मनोहर; एम समजबु.
पली असत्य वचन बोलवाथी आलोकने विषे अविश्वासनुं तथा उराचरणनुं नाजन थाय डे अने परलोकने विषे मुख रोगी, हीन स्वरवालो अने मन्मन बोलनारो मुंगो थाय . जे बोलता उतां स्खलित थाय ते मन्मन कहेवाय जे. आ
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
