________________
प्रथमप्रकाश
१४५
___ “जेमना बे नेत्रो समता रसमां निमग्न बे. जेमनु वदन कमळ प्रसन्न , जेमनो उत्संग स्त्रीना संगयी रहित ने अने जे शस्त्राना संबंधयी रहित एवा बे हाथने धारण करे , एवा हे ऋषनदेव जगवान् , आ जगत्मां तमेज एक वीतराग देव डो." १
आ श्लोक बोल्या पनी धनपाने विशेषमा जणाव्यु, “ स्वामी, जे रागषयी युक्त होय, ते देव कहेबाता नथी; कारण के, तेमनामां देवपणानो अनाव डे. तेवा देवो आ संसारना तारक थक्ष शकता नथी. जेओ आ संसारना पारने नतारनारा , तेोज आ लोकमां देव कहेवाय जे, अने तेवा देव तो श्री जिनेश्वर एकज , तेथी उत्तम बुटिवाळा पुरुषोए नेवा देवनीज सेवा नक्ति करवी जोइए."
धनपालना आवा युक्तिवाळा वचनो सांनळी नोज राजाना मनमा कुदेवने माटे शंका उत्पन्न थर अने तेणे धनपालनी प्रशंसा करवा मांमी. एक वखते मिथ्यात्वी ब्राह्मणोनी प्रेरणायो नोज राजाए एक मोटा यझनो आरंज कयों. ज्यारे यझनी पूर्णाहुतिनो समय आध्यो त्यारे एक बोकमाने होमवा माटे त्यां लाववामां आव्यो. होम करतां बोकमो पोकार करवा लाग्यो, ते जोइ राजा जोजे धनपालने पुग्यं, " ना धनपाल, आ बोकमो शुं बोले उ ? ते कहे. ? ते वखते धनपाले कयुं, “ महाराज, ते बोकमो आ प्रमाणे वाले चे" नाहं स्वर्गफनोपभोग रसिको नान्यर्थितस्त्वं मया संतुष्ट स्तृण भक्षणेन सततं साधो न युक्तंतव । स्वर्गे यांति यदि त्वया विनिहिता यझे ध्रुवं प्राणिनो यज्ञं किं न करोषि मातृपितन्निः पुत्रैस्तथा बांधवैः ॥१॥
हे साधु पुरुष, हुं स्वर्गना फझनो उपयोग करवायां रसिक नथी. ते फसने माटे में तारी प्रार्थना पण करी नधी. हुं हमेशां घास खाइ संतुष्ट रहुं बुं, ते उतां तुं मने मारे जे, ते घटित नयी. या हणेला पाणीओ जो स्वर्गे जता होय तो तुं तारा माता पिता, पुत्रो अने बांधवाने मारी यह केम करतो नथी?"१
Jain Education Interational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
