________________
१४
श्री आत्मप्रबोध. अवसर , पूजानो अवसर नथी, आई विचारी में तेमनी पूजा करी नहीं." राजाए पुनः पुग्युं, “ धनपाल, त्यारे तें शंकरनी पूजा केम न करी ?" धनपाने उत्तर आप्यो “ स्वामी, जेने कंठ न होय तेने पुष्पमाल शीरीते पेहेरावाय ? जेने नासिका न होय, तेने सुगंध केम अर्पाय ? जेने कान न होय तेने गीत शी रोते संनळावाय ? अने जेने चरण न होय तेने चरणमां वंदना शो रीते थाय ? आईं विचारी विंगरुप ते शंकरनी पूजा में करी नहीं. आ अर्थने अनुसरतो श्लोक ते आ प्रमाणे बोटयो हतो. "अकंठस्य कंठे कथं पुष्पमाला, विना नासिकायाः कथं धूप गंधः। अकर्णस्य कर्णे कथं गीतनादः, अपादस्य पादे कयं मे प्रणामः।१।"
श्रा श्लोक बोली रह्या पठी राजा जोजे पुनः प्रश्न को. " धनपाम, त्यारे विष्णुना मंदिरमा जइ तेमनी पूजा केम न करी ? अने तेमने वस्त्रयी ढांकी तुं जलदी बाहेर केम नीकळी गयो ?" धनपाले कां, " राजेंक, विषा पोतानी स्त्रीने साथे राखी रहेना हता. तेथी में विचार कर्यो के, आ वखते विष्णु जनानामां एकांत रहेला छे, माटे हमणां पूजानो वखत नथी को साधारण पुरुष पण मो पोतानी स्त्री पासे एकांते रह्यो होय ते वखते तेनी समीपे सारा माणसे न जवू जोइए तो आ तो कृष्ण वासुदेव के जे त्रण खंगना स्वामी कहेवाय , ते मनी पासे केम जवाय ? " आवो विचार करी हुं तेमनी पूजा का वगर पागे वट्यो हतो. वन्नी में विचार्यु के, “ चौटे जता आवता लोकोनी दृष्टिए आ देखाव
आवशे," आबु विचारी में तेमनी उपर वस्त्र ढांक्युं हतुं." धनपालना आ वचन सांनळी राजा जोजे कयुं, " त्यारे मारी आझा शिवाय, ते ऋषनंदवनी पूजा केम करी ?" धनपाले कयु, “ स्वामी,तमे मने देवनी पूजा करवानी आझा करी हती अने ते देवपणुं तो में ऋषनदेव जगवान्मा जोयुं, तेथी में तेमनी पूजा करी हती. जेमना स्वरूप वर्णन आ प्रमाणे जे.
"प्रशम रसनिमग्न दृष्टियुग्मं प्रसन्नं वदनकमतमंकः कामिनी संगशून्यः । करयुगमपि धत्ते शस्त्र संबंध वंध्यं तदसि जगति देवो वीतरागस्त्वमेव " ॥१॥
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org